کد مطلب: ۹۱۹۷۱۶
|
|
۲۰ مهر ۱۴۰۴ - ۰۲:۳۲

نقش بالقوه آسپرین در کاهش خطر ابتلا به سرطان

نقش بالقوه آسپرین در کاهش خطر ابتلا به سرطان
محققان نشان داده‌اند که مصرف روزانه دوز پایین آسپرین ممکن است خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد و بحث جدیدی را در مورد فواید این داروی پرکاربرد آغاز کرده است.

به گزارش مجله خبری نگار، آسپرین، یکی از رایج‌ترین دارو‌های مصرفی در جهان، معمولاً به عنوان مسکن و تب‌بر استفاده می‌شود. مطالعات قبلی نقش آن را در کاهش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ نشان داده‌اند. با این حال، یک مطالعه جدید استرالیایی که به مدت پنج سال وضعیت تقریباً ۱۰، ۰۰۰ فرد ۷۱ تا ۷۷ ساله را دنبال کرد، نشان داد که مصرف روزانه ۱۰۰ میلی‌گرم آسپرین خطر ابتلا به سرطان را ۱۵ درصد کاهش می‌دهد.

نتایج نشان داد که اثر محافظتی آسپرین در افراد غیرسیگاری، افرادی که شاخص توده بدنی پایینی دارند و افرادی که سابقه خانوادگی سرطان دارند، بیشتر است. همچنین یک مزیت خاص در افرادی که مبتلا به اختلالی به نام ایسکمی خونساز نفوذی سیتوپنی (CHIP) هستند، مشاهده شد. CHIP تغییری است که با افزایش سن رخ می‌دهد و خطر ابتلا به تومور را افزایش می‌دهد.

محققان خاطرنشان کردند که وجود CHIP در تقریباً ۱۰ ٪ از سلول‌های خونی ممکن است نشان‌دهنده‌ی فایده‌ی آشکار مصرف آسپرین باشد، زیرا به نظر می‌رسد که بر مسیر‌های التهابی مرتبط با سرطان تأثیر می‌گذارد. با این حال، آنها تأکید کردند که این یافته‌ها قبل از اینکه بتوانند به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرند، نیاز به تحقیقات بیشتری دارند، به خصوص از آنجایی که این مطالعه محدود به بزرگسالان مسن سالم بوده است.

آنها همچنین اشاره کردند که زمان شروع مصرف آسپرین ممکن است مهم باشد، زیرا مطالعات دیگر نشان می‌دهد که مصرف آن در سنین پایین ممکن است نتایج متفاوتی نسبت به مصرف آن در سنین بالاتر داشته باشد.

با وجود این شاخص‌های مثبت، کارشناسان در مورد خطرات احتمالی مصرف طولانی مدت آسپرین، مانند زخم معده و خونریزی، هشدار داده‌اند. آنها تأکید کرده‌اند که هرگونه استفاده از آسپرین به عنوان یک روش پیشگیری از سرطان باید در برابر مزایا و عوارض احتمالی آن متعادل شود.

شایان ذکر است که آسپرین در حال حاضر به طور گسترده برای کاهش خطر حملات قلبی و سکته مغزی، به ویژه در میان بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب، مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، شواهد مربوط به اثربخشی و ایمنی طولانی مدت آن همچنان محدود است و مطالعات بیشتر را ضروری می‌سازد.

این مطالعه در مجله JAMA Oncology منتشر شده است.

منبع: دیلی میل

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر