به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان آمریکایی از موسسه فناوری کالیفرنیا و دانشگاه میشیگان کشفی انجام دادهاند که تکامل اولیه مشتری، سیارهای که نقش کلیدی در شکلدهی معماری منظومه شمسی داشته است، را روشن میکند. این مطالعه در مجله علمی Nature Astronomy (NatAstron) منتشر شده است.
تجزیه و تحلیل مدارهای قمرهای کوچک آمالتیا و تبه نشان داده است که ۳.۸ میلیون سال پس از تشکیل اولین اجرام جامد، مشتری شعاعی دو برابر اندازه فعلی خود، حجمی معادل ۲۰۰۰ برابر زمین و میدان مغناطیسی ۵۰ برابر قویتر از امروز داشته است.
دانشمندان مدلهای سنتی تشکیل سیاره را که بر اساس پارامترهای فرضی بودند، کنار گذاشتند. در عوض، آنها از اندازهگیریهای دقیق انحرافات مداری ماهوارهها و پایستگی تکانه زاویهای سیاره استفاده کردند.
این رویکرد امکان بازسازی وضعیت مشتری را در یک لحظه بحرانی - دوره پراکندگی سحابی پیشسیارهای، زمانی که ساختار مدرن منظومه شمسی در حال شکلگیری بود - فراهم کرد.
این کشف، نظریه برافزایش هسته را به عنوان مکانیسم اصلی تشکیل غولهای گازی تأیید میکند.