به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه که توسط یک تیم تحقیقاتی مشترک از دانشگاه نانجینگ و دانشگاه پزشکی نانجینگ انجام شد، تأیید کرد که ورزش پدران قبل از بارداری میتواند اثرات مثبتی بر استقامت و سلامت متابولیک به نسل بعدی منتقل کند.
در طول تاریخ، توانایی انجام فعالیت بدنی برای بقای انسان ضروری بوده است، زیرا اجداد ما برای شکار، مهاجرت و فرار از شکارچیان به استقامت بدنی متکی بودند. با این حال، سبک زندگی مدرن، عدم فعالیت بدنی را رایجتر کرده و آگاهی از اهمیت آن را کاهش داده است. با این حال، فواید بیولوژیکی ورزش نه تنها برای سلامت فرد، بلکه برای نسلهای آینده نیز همچنان مهم است.
این مطالعه نشان داد که فرزندان پدرانی که ورزش میکردند، در مقایسه با فرزندان پدرانی که ورزش نمیکردند، «استقامت بالاتری داشتند و پارامترهای متابولیک آنها به طور قابل توجهی بهبود یافته بود».
آزمایشها روی موشهایی که از نظر ژنتیکی اصلاح شده بودند تا مقادیر بیشتری PGC-۱α - ژنی که عملکرد میتوکندری، "نیروگاه" میتوکندری، را افزایش میدهد - تولید کنند، بهبودهای قابل توجهی را در استقامت و عملکرد متابولیک، حتی در غیاب این ژن ارثی، نشان داد. (یعنی، ورزش مردان یا اصلاح یک ژن خاص مربوط به تولید انرژی در عضلات، استقامت فرزندان را بهبود میبخشد، حتی اگر فرزندان این ژن را به ارث نبرده باشند.)
نتایج نشان داد که ورزش یا بیان بیش از حد ژن PGC-۱α الگوی میکرو RNA را در اسپرم تغییر میدهد. این میکرو RNAها در جنینهای اولیه، NCoR۱ را مهار میکنند، پروتئینی که با عملکرد PGC-۱α مخالف است. مهار این پروتئین، شبکههای ژنتیکی جنین را مجدداً برنامهریزی میکند، بیوژنز میتوکندری را تقویت کرده و متابولیسم اکسیداتیو را بهبود میبخشد.
بنابراین، این مطالعه یک مسیر مولکولی واضح را که ژن PGC-۱α پدری، میکرو RNA اسپرم و NCoR۱ جنینی را به عنوان مکانیسمی برای انتقال استقامت ناشی از ورزش و سازگاری متابولیکی به نسل بعدی مرتبط میکند، تشریح میکند.
مکانیسم جدیدی برای وراثت فنوتیپی کشف شده است: پس از لقاح، میکرو RNAهای اسپرم پروتئین NCoR۱ را هدف قرار میدهند و رشد جنین را برای انتقال اثرات ورزش به فرزندان، دوباره برنامهریزی میکنند.
گسترش درک نقش مولکولهای میکرو RNA: آنها دیگر صرفاً وسیلهای برای ارتباط درون بدن یا بین افراد نیستند، بلکه وسیلهای برای ارتباط بین نسلها هستند که تجربیات و دانش زندگی والدین را در خود جای دادهاند.
بهبود سلامت نسلهای آینده: ورزش پدران قبل از تولد ممکن است تعادل گلوکز را در فرزندان خود بهبود بخشد و جذب گلوکز را در عضلات افزایش دهد، خطر چاقی و بیماریهای مزمن را کاهش دهد و راههای جدیدی را برای جلوگیری از انتقال این بیماریها در بین نسلها باز کند.
این مطالعه در مجله متابولیسم سلولی منتشر شده است.
منبع: مدیکال اکسپرس