به گزارش مجله خبری نگار، نتایج نشان داد که اضطراب روانی فقط یک علامت مرتبط با این تومورها نیست، بلکه ممکن است یک عامل ایجاد کننده و تشدید کننده باشد.
شوانوم دهلیزی، که با نام نوروم آکوستیک (تومور خوشخیم و با رشد آهسته عصب مسئول شنوایی و تعادل) نیز شناخته میشود، معمولاً با علائمی مانند کاهش شنوایی، وزوز گوش و سرگیجه همراه است. با این حال، مطالعه جدید نشان میدهد که عوامل روانشناختی نقش محوری در شدت این علائم دارند.
مطالعهای که توسط محققان دانشگاه واشنگتن انجام شد، نشان داد که بیماران مبتلا به اختلالات اضطرابی در مقیاس استاندارد ناتوانی تا ۱۴ امتیاز بالاتر از افراد بدون اضطراب هستند.
این یافتهها سوالات عمیقی را در مورد ماهیت پیچیده رابطه بین سلامت روان و بیماریهای عضوی مطرح میکند. تعامل بین اضطراب و علائم تومور یک چرخه معیوب ایجاد میکند، که در آن اضطراب، سرگیجه را تشدید میکند، که به نوبه خود اضطراب را تشدید میکند و بیمار را در مارپیچی از رنج فزاینده قرار میدهد.
نکته قابل توجه در مورد این مطالعه این است که جنبهای نادیده گرفته شده از تشخیص پزشکی را روشن میکند: پزشکان اغلب هنگام مشکوک شدن به تومورهای مغزی، سرگیجه را نادیده میگیرند. نتایج همچنین یک پارادوکس شگفتانگیز را آشکار کرد: محققان دریافتند بیمارانی که دچار کم شنوایی هستند - که یکی از علائم اصلی تومور است - در زندگی روزمره خود کمتر از افرادی که شنوایی خود را حفظ کردهاند، تحت تأثیر سرگیجه قرار میگیرند.
این یافتهها دریچهای به سوی رویکردهای درمانی جدید میگشاید و محققان پیشنهاد میکنند که مداخلات روانشناختی مانند ذهن آگاهی و تکنیکهای مدیریت استرس به عنوان بخش اساسی برنامه درمانی گنجانده شوند. این مطالعه همچنین بر اهمیت یک دیدگاه جامع از بیمار تأکید میکند، دیدگاهی که تعامل پیچیده عوامل روانشناختی و جسمی را در شکلگیری تجربه بیماری در نظر میگیرد.
در حالی که علل مستقیم این تومورها در بیشتر موارد نامشخص باقی مانده است، این مطالعه به ما یادآوری میکند که مقابله با بیماریها نیازمند درک عمیقتری از بُعد انسانی است، زیرا جنبههای روانشناختی و اجتماعی در شکلدهی به سیر بیماری و رنج بیمار با عوامل بیولوژیکی در تعامل هستند.
منبع: دیلی میل