به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان هلندی پنج نوع بیولوژیکی بیماری آلزایمر را شناسایی کردهاند که ممکن است به درمانهای متفاوتی نیاز داشته باشند. در نتیجه، داروهایی که قبلاً آزمایش شدهاند ممکن است به اشتباه بیاثر یا با حداقل اثربخشی در نظر گرفته شوند. این نتیجهای است که بتی تیمز و همکارانش از مرکز آلزایمر آمستردام، دانشگاه آمستردام (UMC) و دانشگاه ماستریخت به آن رسیدهاند. نتایج این مطالعه در مجله Nature Aging منتشر شده است.
در افراد مبتلا به آلزایمر، پروتئینهای آمیلوئید و تاو در مغز تجمع مییابند. علاوه بر این تودهها، فرآیندهای بیولوژیکی دیگری مانند التهاب و رشد سلولهای عصبی نیز در این امر دخیل هستند. محققان با استفاده از روشهای جدید توانستند فرآیندهای دیگری را در مایع مغزی نخاعی بیماران مبتلا به رسوبات آمیلوئید و تاو اندازهگیری کنند.
بتی تایمز و پیتر ژل ویسر، ۱۰۵۸ پروتئین را در مایع مغزی نخاعی ۴۱۹ فرد مبتلا به آلزایمر تجزیه و تحلیل کردند. آنها پنج نوع بیولوژیکی را در این گروه کشف کردند. نوع اول با افزایش تولید آمیلوئید مشخص میشود. در نوع دوم، سد خونی مغزی مختل میشود، تولید آمیلوئید کاهش مییابد و رشد سلولهای عصبی کند میشود. علاوه بر این، این انواع در میزان سنتز پروتئین، عملکرد سیستم ایمنی و عملکرد اندامی که مایع مغزی نخاعی تولید میکند، متفاوت هستند. بیماران مبتلا به انواع مختلف بیماری آلزایمر، در سایر جنبههای بیماری نیز تفاوتهایی نشان دادند. به عنوان مثال، محققان پیشرفت سریعتر بیماری را در زیرگروههای خاصی مشاهده کردند.
این یافتهها پیامدهای قابل توجهی برای تحقیقات دارویی دارد. این نشان میدهد که یک دارو ممکن است فقط در برابر یک نوع بیماری آلزایمر مؤثر باشد. به عنوان مثال، داروهایی که تولید آمیلوئید را مهار میکنند، ممکن است در برابر نوعی با تولید آمیلوئید افزایش یافته مؤثر باشند، اما ممکن است در برابر نوعی با تولید آمیلوئید کاهش یافته مضر باشند. همچنین ممکن است بیمارانی که یک نوع را دارند، خطر عوارض جانبی بیشتری داشته باشند، در حالی که بیماران با انواع دیگر، خطر بسیار کمتری دارند. گام بعدی تیم تحقیقاتی این است که نشان دهد انواع آلزایمر به داروها پاسخ متفاوتی میدهند، تا بتوانیم در آینده هر کدام را با داروهای مناسب درمان کنیم.