به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، این باور رایج را که اوتیسم در پسران و دختران به طور متفاوتی بروز میکند، به چالش کشیدهاند. محققان هیچ تفاوت بالینی معنیداری بین دو جنس در کودکان مبتلا به اوتیسم ۱۲ تا ۴۸ ماهه پیدا نکردند. این مطالعه در مجله Nature Human Behavior (NHB) منتشر شده است.
این مطالعه شامل بیش از ۲۵۰۰ کودک بود: ۱۵۰۰ کودک مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شده، ۶۰۰ کودک مبتلا به اوتیسم با رشد طبیعی و ۴۷۵ کودک مبتلا به تأخیر رشدی. همه کودکان در مرکز تحقیقات اوتیسم ارزیابی شدند. روانشناسان ۱۹ پارامتر مختلف از جمله رشد زبان، مهارتهای اجتماعی و حرکتی، رفتار تکراری و تواناییهای شناختی را ارزیابی کردند و همچنین از فناوری ردیابی چشم برای مطالعه تعامل اجتماعی استفاده کردند.
مشخص شد که پسران و دختران مبتلا به اوتیسم عملاً هیچ تفاوتی در هیچ یک از معیارهای بالینی نشان ندادند، به استثنای نمرات کمی بهتر در مهارتهای زندگی روزمره (مثلاً لباس پوشیدن و غذا خوردن) در بین دختران. هنگام تقسیم کودکان مبتلا به اوتیسم به زیرگروهها بر اساس سطح توانایی (پایین، متوسط، بالا)، هیچ تفاوتی بین جنسیتها مشاهده نشد.
با این حال، تفاوتهای جنسیتی در میان کودکان با رشد طبیعی بارزتر بود: دختران به طور قابل توجهی در رشد زبان، مهارتهای اجتماعی و توانایی انجام کارهای روزمره از پسران پیشی گرفتند.
پروفسور کارن پیرس، که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، گفت که این یافتهها محققان را شگفتزده کرده است، زیرا مطالعات قبلی در مقیاس کوچک، تفاوتهایی را بین دو جنس نشان داده بودند.
پیرس دو توضیح احتمالی ارائه میدهد: یا مطالعات گذشته به دلیل محدودیتهای روششناختی دارای نقص هستند، یا تفاوتهای جنسیتی بعداً تحت تأثیر عوامل اجتماعی و تغییرات بیولوژیکی که با افزایش سن ایجاد میشوند، پدیدار میشوند. برای آزمایش فرضیه دوم، مطالعات طولانیمدت و در مقیاس بزرگ مورد نیاز است.
او تأکید کرد: «اگر بتوانیم به کودکی در سنین پایین در بهبود زبان و ارتباط کمک کنیم، به او فرصت میدهیم تا به پتانسیل خود برسد و یک زندگی کامل بسازد.»
پیش از این، دانشمندان مکانیسم منحصر به فردی را برای آزادسازی پروتئینی مرتبط با بیماری پارکینسون کشف کرده بودند.