کاهش ۳ میلیون نفری از طرفداران سینما طی یک سال

از ابتدای سال جاری تا پایان تابستان، حدود ۱۳ میلیون نفر به سینما رفتند و مجموع فروش گیشه به حدود یک همت رسید. این در حالی است که در بازه زمانی مشابه سال گذشته، سینما‌ها ۱۶ میلیون مخاطب و حدود ۹۰۰ میلیارد تومان فروش داشتند

به گزارش مجله خبری نگار،از ابتدای سال جاری تا پایان تابستان، حدود ۱۳ میلیون نفر به سینما رفتند و مجموع فروش گیشه به حدود یک همت رسید. این در حالی است که در بازه زمانی مشابه سال گذشته، سینما‌ها ۱۶ میلیون مخاطب و حدود ۹۰۰ میلیارد تومان فروش داشتند؛ به عبارت دیگر، امسال با کاهش نزدیک به سه میلیون نفر مخاطب مواجه بوده‌ایم.

سال گذشته فیلم «تگزاس ۳» در شش‌ماهه نخست بیش از چهار میلیون مخاطب جذب کرد، اما امسال صدرنشین جدول، فیلم «پیرپسر» با یک‌میلیون و ۹۱۵ هزار مخاطب است که به‌سختی جایگاه اول را حفظ کرده و به‌زودی به رتبه دوم سقوط خواهد کرد.

وقتی یک فیلم با سالن‌های خالی همچنان باقی می‌ماند، نتیجه‌اش محروم شدن فیلم‌های دیگر از فرصت اکران است. ده‌ها اثر سینمایی در صف نمایش می‌مانند یا با چند سانس محدود و پراکنده روی پرده می‌روند، در حالی‌که پیر پسر روزانه نزدیک به هزار سانس اشغال می‌کند. حتی اگر فرض کنیم این فیلم واجد ارزش سینمایی است، تداوم چنین شرایطی مصداق آشکار «انحصار» و «بی‌عدالتی» در چرخه اکران است.

مهندسی گیشه و تردید‌های جدی

الگوی فروش بلیت در برخی سالن‌ها ــ پر شدن ردیف‌های آخر در سالن‌های خالی ــ نشان می‌دهد آمار فروش به شکل غیرطبیعی بالا نگه داشته می‌شود. این روند اگرچه می‌تواند فیلم را به‌ظاهر در مدار اکران نگه دارد، اما در عمل اعتماد مخاطب به آمار رسمی را از بین می‌برد و شفافیت سینما را زیر سؤال می‌برد.

افزایش فروش امسال بیش از هر چیز ناشی از رشد قیمت بلیت بوده است چرا که سال گذشته قیمت بلیت ۸۰ هزار تومان، اما امسال ۱۱۰ هزار تومان است. با این حال، همچنان سه‌شنبه‌ها که بلیت‌ها با تخفیف ۵۰ درصدی عرضه می‌شوند، پرفروش‌ترین روز‌های سینما به شمار می‌روند.

شش‌ماهه نخست سال جاری برای سینمای ایران، دوره‌ای پر از اوج و فرود در ژانر‌های مختلف، به‌ویژه فیلم‌های اجتماعی و کمدی بود. در این مدت، علاوه بر فیلم‌های تازه‌تولید، بخشی از آثاری که در سال‌های گذشته به دلایل مختلف امکان اکران پیدا نکرده بودند نیز روی پرده رفتند. اما ترکیب این دو فصل کمدی محور بود البته که در ادامه سال هم کمدی‌ها صدرنشین و پرفروش‌ترین فیلم‌های سال می‌شوند.

با این حال، تجربه نیمه نخست سال نشان داد که نه کمدی‌ها توانسته‌اند موفقیت خیره‌کننده سال‌های گذشته (مانند تگزاس ۳) را تکرار کنند و نه آثار اجتماعی به‌اندازه کافی توجه عمومی را جلب کرده‌اند. این وضعیت بیانگر نوعی توازن شکننده است: کمدی‌ها هنوز پرفروش‌ترند، اما تداوم رکود کیفی و اشباع موضوعی می‌تواند مخاطب را دل‌زده کند.