به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاههای آکسفورد و ساری کشف کردهاند که باکتری سل (مایکوباکتریوم توبرکلوزیس) از یک نوع نشانگر شیمیایی نادر برای کاهش سرعت تقسیم خود، کنترل فعالیت ژن و زنده ماندن در محیطهای خصمانه استفاده میکند. نتایج این مطالعه در مجله EMBO منتشر شده است.
عنصر کلیدی در این مکانیسم، آنزیم DarT بود که یک گروه اصلاحکننده خاص را به نواحی DNA اضافه میکند. این برچسب به طور موقت فرآیندهای تقسیم و ترجمه (سنتز پروتئین از اسیدهای آمینه) را "متوقف" میکند و به باکتریها اجازه میدهد حداقل فعالیت را حفظ کنند.
در همین حال، آنزیم دیگری به نام DarG قادر به حذف این علامت و بازگرداندن DNA به حالت فعال خود است. دانشمندان برای اولین بار نقشه دقیقی از این تغییرات را گردآوری کردهاند و کشف کردهاند که آنها به طور خاص در مبداهای تکثیر و در ژنهای مسئول پاسخ به استرس و متابولیسم فلزات تجمع مییابند. فلزات (آهن، روی، مس و سایر فلزات) اجزای جداییناپذیر سلولهای باکتریایی هستند و در فرآیندهای مختلفی شرکت میکنند.
در آزمایشهای آزمایشگاهی، دانشمندان کشف کردند که باکتری توانایی حذف این نشانگرها را از دست میدهد، تقسیم شدن را متوقف میکند و قابلیت حیات خود را از دست میدهد. این امر رویکردهای جدیدی را برای درمان سل، به ویژه اشکال مقاوم به دارو که میتوانند سالها در بدن نهفته بمانند، باز میکند.