به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان آمریکایی از موسسه فناوری ماساچوست (MIT) فناوریای را توسعه دادهاند که امکان ترمیم آثار هنری آسیبدیده را در عرض چند ساعت به جای ماهها کار طاقتفرسای دستی فراهم میکند. این روش که بازسازی دیجیتال را با کاربرد فیزیکی یک ماسک شفاف ترکیب میکند، امکانات جدیدی را برای حفظ میراث فرهنگی فراهم میکند. این مطالعه در مجله علمی نیچر (Nature) منتشر شده است.
این تیم اثربخشی این رویکرد را بر روی یک نقاشی قرن پانزدهمی منسوب به استاد پرادو نشان داد. این اثر که از ترکها و آسیبهای رنگ متعددی رنج میبرد، به طور سنتی به حدود ۲۰۰ ساعت مرمت نیاز داشت. روش جدید توانست ۵۶۱۲ ناحیه آسیبدیده را تنها در چند روز کاری مرمت کند.
این فرآیند با یک عکس دیجیتال با دقت بالا از نقاشی آغاز میشود که تمام آسیبها را آشکار میکند. الگوریتمهای هوش مصنوعی ویژه، مناطق باقیمانده را تجزیه و تحلیل میکنند و راهحلهای رنگی بهینه را برای قطعات از دست رفته انتخاب میکنند.
در موارد پیچیده، مانند صورت کاملاً از دست رفته یک نوزاد، سیستم تصویری از آثار دیگر همان هنرمند را قرض میگیرد. بازسازی نهایی روی یک ورق پلیمری شفاف چاپ میشود که با دقت روی نمونه اصلی قرار میگیرد.
این فناوری در حال حاضر به موزهها اجازه میدهد تا دهها نقاشی را که دههها در انبار نگهداری میشدند، به نمایشگاهها بازگردانند.
محققان همچنان در حال اصلاح این رویکرد هستند و تلاش میکنند تا طیف آثاری را که میتوان از آن استفاده کرد، گسترش دهند. در آینده، این امر میتواند رویکرد حفظ میراث هنری را متحول کند و امکان مرمت حرفهای را برای تعداد بسیار بیشتری از آثار هنری فراهم کند.