به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه ثابت کرد که زنجبیل، یک ماده طبیعی موجود در بازار، میتواند درمانی مؤثر برای دیابت نوع ۲ باشد، بدون نیاز به تزریق انسولین.
زنجبیل (Zingiber officinale) به دلیل خواص ضد التهابی خود شناخته شده است و دهههاست که برای درمان انواع بیماریها مانند ویار صبحگاهی و آرتروز مورد استفاده قرار میگیرد. محققان دریافتهاند که مکملهای آن به کاهش قابل توجه سطح گلوکز خون کمک میکنند و خطر بیماری قلبی، نارسایی کلیه و سکته مغزی را کاهش میدهند.
در این مطالعه، محققان پنج متاآنالیز از مطالعات قبلی در مورد اثربخشی زنجبیل در درمان التهاب، استرس اکسیداتیو، بیماری صبحگاهی و دیابت نوع ۲ را بررسی کردند. نتایج نشان داد که زنجبیل اثرات مثبت متعددی دارد، از جمله کاهش نشانگرهای التهاب، تسکین حالت تهوع و استفراغ و تنظیم قابل توجه سطح قند خون.
محققان توضیح دادند که زنجبیل سطح پروتئین GLUT-۴ را در بدن افزایش میدهد که جذب گلوکز از خون توسط عضلات و سلولهای چربی را افزایش میدهد و در نتیجه قند خون را پایدار نگه میدارد. همچنین کاهش شاخص گلیسمی بلندمدت (HbA۱c) مشاهده شد که نشاندهنده اثرات بلندمدت زنجبیل در مدیریت دیابت است.
دوزهای مورد استفاده در این مطالعات از ۱ تا ۳ گرم در روز متغیر بود و محققان در حال حاضر در تلاشند تا دوز و روش بهینه برای گنجاندن زنجبیل در رژیم غذایی بیماران را تعیین کنند.
این یافتهها در حالی منتشر میشوند که دادههای جدید نشان میدهند تشخیص زودهنگام دیابت قبل از ۴۰ سالگی، خطر مرگ و عوارضی مانند بیماریهای کلیوی و قلبی را افزایش میدهد و کنترل سطح قند خون را دشوارتر میکند.
پروفسور آماندا آدلر، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «به نظر میرسد دیابت زودرس جدیتر از دیابت دیررس باشد و احتمال زوال سلولهای پانکراس و عوارض آن بیشتر است.»
دکتر بریل لین، نویسندهی اصلی، افزود: «دادههای ما از نیاز به شناسایی زودهنگام جوانان مبتلا به دیابت و ارائه مراقبتهای تخصصی، از جمله توسعهی درمانهایی که از عوارض جلوگیری میکنند یا آنها را به تأخیر میاندازند و خطر مرگ زودرس را کاهش میدهند، پشتیبانی میکند.»
منبع: دیلی میل