به گزارش مجله خبری نگار به نقل از Science Direct، مطالعهای که در Fraunhofer-Institut IVV انجام شده است، نشان میدهد که اسیدهای کربوکسیلیک پرفلورینه از سطوح PTFE گرم شده آزاد میشوند. با افزایش دما، میزان انتشار آنها نیز افزایش مییابد.
در طول دو دهه گذشته، مراکز کنترل مسمومیت در ایالات متحده بیش از ۳۶۰۰ گزارش از موارد مشکوک به «تب پلیمری»، یک بیماری شبیه آنفولانزا که در اثر پوشش شیمیایی روی برخی از قابلمههای نچسب ایجاد میشود، دریافت کردهاند. این بیماری اغلب «آنفولانزای تفلون» نامیده میشود، اگرچه به هیچ تولیدکننده خاصی مرتبط نیست.
طبق اعلام مراکز کنترل مسمومیت ایالات متحده، در سال ۲۰۲۳، ۲۶۷ مورد مشکوک به این بیماری کمتر شناختهشده وجود داشته است که یکی از بالاترین آمارها از سال ۲۰۰۰ تاکنون است.
پلی تترافلوئورواتیلن (PTFE)، که معمولاً در پوششهای نچسب استفاده میشود، به عنوان منبع احتمالی پرفلوئورواکتانوئیک اسید (PFOA) که در تولید فلوروپلیمرها استفاده میشود، مورد بحث قرار گرفته است. PTFE همچنین میتواند در صورت گرم شدن بیش از ۳۰۰ درجه سانتیگراد، اسیدهای کربوکسیلیک پرفلوئوروآلکیل (PFCA) آزاد کند. مواد تماس با مواد غذایی PTFE معمولی را میتوان در دماهای بالاتر از ۲۰۰ درجه سانتیگراد استفاده کرد، اما دانش در مورد انتشار PFOA در این شرایط محدود است.
یک مطالعه اخیر، میزان انتشار PFOA را از چهار ظرف که به عنوان بدون PFOA تبلیغ میشدند و نه محصول مصرفی بررسی کرد. در شرایط استفاده عادی (کمتر از ۲۳۰ درجه سانتیگراد)، انتشار از سطوح PTFE به مدت ۱ ساعت مهار شد. در شرایط گرمایش بیش از حد (بیش از ۲۶۰ درجه سانتیگراد)، انتشار در عرض ۳۰ دقیقه پس از گرم کردن ظروف خالی شناسایی شد. تجزیه و تحلیلها با استفاده از کروماتوگرافی مایع-طیفسنجی جرمی یونیزاسیون الکترواسپری (LC-ESI-MS) انجام شد.
نتایج نشان داد که میزان انتشار PFCAs در شرایط استفاده عادی ۴.۷۵ نانوگرم در ساعت است. با این حال، ماهیتابههای بیش از حد گرم شده تا ۱۲۱۹۰ نانوگرم در ساعت PFCAs در دمای ۳۷۰ درجه سانتیگراد منتشر کردند. مواد اصلی منتشر شده PFBA و PFOA در شرایط استفاده عادی و PFBA و PFPeA در شرایط گرم شدن بیش از حد بودند. بنابراین، دما عامل کلیدی مؤثر بر انتشار PFCAs است.
این یافتهها بر نیاز به تحقیقات بیشتر و استفاده دقیق از پوششهای نچسب برای به حداقل رساندن خطرات سلامتی تأکید میکند.