«سلول‌های زامبی»: یک نظریه علمی عجیب‌ترین علائم عفونت پس از کووید را توضیح می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار، این علائم شامل خستگی مزمن، گیجی مغزی، عدم تحمل ورزش، سرگیجه، درد عضلات یا مفاصل و مشکلات روده است. بسیاری از این علائم پس از ورزش بدتر می‌شوند. این بیماری از نظر پزشکی به عنوان آنسفالومیلیت میالژیک یا سندرم خستگی مزمن (ME/CFS) شناخته می‌شود.

اگرچه این بیماری در دنیای پزشکی چیز جدیدی نیست، اما از زمان همه‌گیری توجه بی‌سابقه‌ای را به خود جلب کرده است. تخمین زده می‌شود که از زمان شروع همه‌گیری، بیش از ۴۰۰ میلیون نفر از سندرم خستگی مزمن رنج برده‌اند و نیمی از افراد مبتلا به کووید طولانی مدت، علائمی را تجربه می‌کنند که کاملاً معیار‌های تشخیصی این سندرم را دارند.

اکنون، دانشمندان با نظریه «سلول زامبی» که توضیح جدیدی برای این شرایط ارائه می‌دهد، به حل این معمای پیچیده پزشکی نزدیک‌تر شده‌اند.

طبق تحقیقات اخیر، سلول‌های اندوتلیال پوشاننده رگ‌های خونی پس از عفونت دچار پیری زودرس می‌شوند و وارد حالت نیمه‌مردگی می‌شوند که مانع از انجام عملکرد‌های طبیعی آنها می‌شود، در حالی که از نظر متابولیکی فعال باقی می‌مانند.

این سلول‌های «شبح» باعث ایجاد آبشاری از واکنش‌های التهابی و عوامل لخته شدن خون می‌شوند که منجر به مه مغزی، خستگی شدید و تحمل ضعیف ورزش می‌شود.

مشکل این است که سیستم ایمنی بدن، که قرار است این سلول‌های ناکارآمد را از بین ببرد، در این موارد نیز از اختلال عملکرد رنج می‌برد. سلول‌های کشنده طبیعی و ماکروفاژ‌ها - اجزای ضروری سیستم دفاعی بدن - تنبل و ناکارآمد می‌شوند و به "سلول‌های زامبی" اجازه می‌دهند تا دوام بیاورند و چرخه معیوب التهاب مزمن و عملکرد‌های حیاتی ناکارآمد را تداوم بخشند.

در مواجهه با این چالش بزرگ سلامت، تلاش‌های تحقیقاتی در چندین جبهه در حال شتاب گرفتن است. در حال حاضر آزمایش‌های بالینی در ایالات متحده برای مطالعه پیری سلولی در بیماران کووید-۱۹ طولانی مدت در حال انجام است، در حالی که سایر تیم‌های تحقیقاتی در حال توسعه تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته‌ای هستند که امکان نظارت بر این سلول‌های پیر را در داخل بدن بدون نیاز به بیوپسی جراحی فراهم می‌کند. تأثیر پلاسمای بیمار بر سلول‌های سالم نیز در آزمایشگاه برای شبیه‌سازی فرآیند تبدیل شدن به "زامبی" در حال آزمایش است.

این تلاش‌های تحقیقاتی یکپارچه با هدف دستیابی به یک پیشرفت علمی انجام می‌شود که می‌تواند زندگی میلیون‌ها نفر را تغییر دهد، زیرا می‌تواند منجر به توسعه درمان‌های هدفمندی شود که قادر به پاکسازی رگ‌های خونی از این سلول‌های آسیب‌دیده و بازیابی تعادل عملکردی بدن باشند.

اگرچه هنوز راه درازی تا یافتن درمان قطعی باقی مانده است، اما این پیشرفت‌ها امیدی برای درک بهتر و عمیق‌تر یکی از گیج‌کننده‌ترین اسرار پزشکی زمان ما ارائه می‌دهند.

منبع: ایندیپندنت