دانشمندان علل ژنتیکی پرخاشگری را کشف کردند

AP: پرخاشگری با یک ژن خاص مرتبط است

به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه پزشکی گراتس دریافته‌اند که پرخاشگری می‌تواند مستقیماً با یک ژن خاص مرتبط باشد. ماهی‌های کوچک آکواریومی گورخرماهی در این امر به آنها کمک کردند: وقتی یکی از ژن‌ها خاموش شد، آنها به طور قابل توجهی آرام‌تر شدند. این کار در مجله Acta Physiologica (AP) منتشر شد.

پرخاشگری یک رفتار پیچیده است که تحت تأثیر تربیت، تجربه و محیط اجتماعی قرار می‌گیرد. برای درک اینکه چگونه وراثت تمایل به واکنش پرخاشگرانه را شکل می‌دهد، تیمی به رهبری پروفسور فلوریان ریچمن از ماهی زبرا، ماهی کوچکی که آرایش ژنتیکی آن بسیار شبیه به انسان است، استفاده کردند. حدود ۷۰ ٪ از ژن‌های آنها در انسان مشابه دارند.

دانشمندان بر روی ژن Irrtm۴l۱، آنالوگی از LRRTM۴ انسانی، که مسئول تشکیل و عملکرد سیناپس‌ها - ارتباطات بین نورون‌ها - است، تمرکز کردند. مشخص است که تغییرات در LRRTM۴ می‌تواند با پرخاشگری در کودکان، اختلالات طیف اوتیسم و سندرم تورت مرتبط باشد.

در این آزمایش، ژن Irrtm۴l۱ در گروهی از ماهی‌ها "خاموش" شد و سپس رفتار آنها مشاهده شد. معلوم شد که این افراد در مقایسه با ماهی‌های معمولی، رفتار پرخاشگرانه‌تری دارند. دلیل آن، همانطور که دانشمندان می‌گویند، ممکن است افزایش احتیاط باشد، اما به احتمال زیاد با نحوه درک چنین ماهی‌هایی از رقبای بالقوه مرتبط است - یا آنها را تهدیدی نمی‌دانند، یا به سادگی هیچ تمایلی به حمله ندارند.

محققان همچنین تغییراتی را در مغز ماهی‌ها مشاهده کردند، به طوری که سطح دوپامین، یک ماده شیمیایی که اغلب با رفتار پرخاشگرانه مرتبط است، افزایش یافته و سطح ترکیب دیگری به نام متیل وانیلات کاهش یافته بود. متیل وانیلات، از خانواده وانیلین، به دلیل خواص محافظت‌کننده عصبی و آنتی‌اکسیدانی خود شناخته شده است.

به گفته‌ی رایشمن، این کشف به نقش مهم ژن LRRTM۴ در شکل‌دهی رفتار انسان اشاره دارد. در درازمدت، این می‌تواند به توسعه‌ی دارو‌هایی برای پرخاشگری بیش از حد و اختلالات اضطرابی کمک کند. با این حال، همانطور که دانشمندان خاطرنشان می‌کنند، قبل از صحبت در مورد کاربرد عملی، تحقیقات بیشتری، از جمله روی سایر مدل‌های حیوانی، مورد نیاز است.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری