۵ اشتباه رایج که افراد هنگام گرفتن سلفی مرتکب می‌شوند

به گزارش مجله خبری نگار، چرا بعضی از سلفی‌ها اعتماد به نفس و جذابیت را ساطع می‌کنند، در حالی که بعضی دیگر ناشیانه، بی‌چهره یا فقط کسل‌کننده به نظر می‌رسند؟ رومن یوکلیایوفسکی، عکاس پرتره و محتوا، به Gazeta پنج اشتباه کلیدی که حتی یک عکس از نظر فنی خوب را خراب می‌کند، گفت.

پس‌زمینه بد. این ممکن است شامل افراد تصادفی، انعکاس در آینه‌ها، نواحی بیش از حد روشن یا بیش از حد تاریک، خطوط و اشیاء مزاحم مانند سیم‌ها یا موارد غیرضروری باشد که توجه را از سوژه اصلی منحرف کرده و از درک عکس می‌کاهد.

یوکلیایفسکی توضیح می‌دهد: «این یک اشتباه اساسی، اما رایج است. یک پس‌زمینه آشفته یا نامناسب توجه را جلب می‌کند، نویز بصری ایجاد می‌کند و می‌تواند ناخودآگاه شلختگی یا بی‌توجهی را منتقل کند. ۱۰ ثانیه وقت بگذارید: به اطراف نگاه کنید، چیز‌های غیرضروری را حذف کنید، یک دیوار تمیز، یک بافت جالب یا یک منظره هماهنگ در بیرون پنجره پیدا کنید.»

نگاهی خالی، فقدان درخشش، زندگی، اندیشه درونی - این نیز دلیل رایجی برای عکس‌های خراب است.

یوکلیایفسکی تأکید می‌کند: «دوربین فقط یک تکه شیشه نیست، بلکه همصحبت شماست. وقتی از طریق لنز نگاه می‌کنید، عکس صاف و جدا از سوژه است. تصور کنید که به چشمان یک دوست صمیمی نگاه می‌کنید. حتی یک اشاره کوچک به حالت درونی، سلفی را بسیار زنده‌تر می‌کند.»

فقدان آزمایش، مجموعه‌ای بی‌پایان از عکس‌ها از یک زاویه - این مسیر ایجاد یک تصویر ایستا، یکنواخت و بی‌معنی است.

این متخصص می‌گوید: «صورت سه‌بعدی و پویا است. چهره‌های ما منحصر‌به‌فرد هستند و حالت‌های چهره متنوعی دارند. یک زاویه نمی‌تواند کامل بودن، زیبایی و شخصیت آن را منتقل کند. افراد در زاویه «ایمن» گیر می‌کنند، اما اغلب این زاویه بهترین گزینه نیست. آزمایش کنید! سرتان را کمی کج کنید، چانه‌تان را کمی پایین یا بالا ببرید، سعی کنید به جای عکس تمام‌رخ، از نمای سه‌چهارم عکس بگیرید.»

سایه‌های تند زیر چشم‌ها و بینی، تبدیل صورت به یک ماسک تئاتری، یا برعکس، نورپردازی تخت و بی‌حجم، دشمنان اصلی یک سلفی موفق هستند. نور نادرست انتخاب شده می‌تواند به راحتی پنج تا ده سال به سن شما اضافه کند. نور بیش از حد تند و متضاد، که در زاویه اشتباه نیز می‌تابد، حتی می‌تواند چهره شما را از شکل بیندازد. به یاد دارید که در کودکی چگونه چراغ قوه را از پایین به صورت خود می‌تاباندیم تا یکدیگر را بترسانیم؟

او توضیح می‌دهد: «نور، پیکرتراش چهره شماست. نور طبیعی ملایم و پراکنده (نزدیک پنجره، اما نه در نور مستقیم خورشید) ایده‌آل است. از نور بالای سر (بسیار زیاد) اجتناب کنید - سایه‌های وحشتناکی ایجاد می‌کند. اگر نور کمی وجود دارد، از یک منبع خارجی (چراغ حلقه‌ای، پنجره) استفاده کنید و آن را کمی بالاتر از سطح چشم و در کنار قرار دهید.» در حالت ایده‌آل، نور باید با زاویه ۴۵ درجه بتابد، زیرا این یک پرتره کلاسیک است.

تلاش برای زدن یک لبخند «معمولی» یا حالتی که فکر می‌کنید دیگران از شما انتظار دارند، تقریباً همیشه مصنوعی به نظر می‌رسد.

این عکاس می‌گوید: «رایج‌ترین شکایت در عکاسی پرتره روانشناختی من این است: «من در عکس شبیه خودم نیستم». ریشه اغلب در یک احساس غیرطبیعی و تحت فشار است. صداقت را نمی‌توان جعل کرد، بلکه از درون می‌آید. به جای اینکه لب‌هایتان را به صورت مکانیکی به شکل لبخند بکشید، به چیزی واقعاً خوشایند فکر کنید که احساسات گرمی را در شما برمی‌انگیزد. روی این احساس تمرکز کنید. لبخند با چشم‌ها (وقتی عضلات اطراف چشم درگیر می‌شوند - «اشعه‌ها») همیشه صادقانه‌تر و جذاب‌تر از لبخند پهن، اما خالی با دهان به نظر می‌رسد.»

یوکلیایفسکی خلاصه می‌کند: «یک سلفی خوب فقط به پارامتر‌های فنی دوربین مربوط نمی‌شود. این لحظه‌ای از تماس آگاهانه با خود و جهان از طریق لنز است.

از این پنج تله دوری کنید: پس‌زمینه را کنترل کنید، نگاه خود را با معنا و تماس پر کنید، به دنبال بهترین زاویه‌ها باشید، با نور دوست باشید و از همه مهم‌تر، در احساسات خود صادق باشید. به دنبال «زیبایی» کلیشه‌ای نباشید. سلفی شما باید شما را منعکس کند - یک فرد زنده و واقعی با شخصیت. وقتی احساس راحتی و اصالت می‌کنید، این احساس ناگزیر در عکس منتقل می‌شود و چشم را به خود جلب می‌کند.»