به گزارش مجله خبری نگار، به گفته محققان دانشگاه سوری، سنی که کودکان شروع به راه رفتن میکنند تا حد زیادی توسط ژنتیک تعیین میشود. نتایج مطالعه آنها در مجله Nature Human Behavior منتشر شده است.
در اولین مطالعه در این مقیاس، دانشمندان دادههای بیش از ۷۰،۰۰۰ نوزاد را تجزیه و تحلیل کردند و ۱۱ نشانگر ژنتیکی مرتبط با سن اولین گامها را شناسایی کردند. مشخص شد که تقریباً ۲۵٪ از تفاوتها در زمان راه رفتن را میتوان با وراثت توضیح داد.
تاکنون مشخص شده بود که عوامل محیطی مانند تحریک و فعالیت بدنی بر رشد توانایی راه رفتن تأثیر میگذارند. با این حال، مانند رشد، برخی از کودکان ممکن است صرفاً به دلیل استعداد طبیعی خود، زودتر یا دیرتر شروع به راه رفتن کنند.
پروفسور آنجلیک رونالد، یکی از نویسندگان این مطالعه، خاطرنشان کرد: «اولین قدم معمولاً بین هشت تا ۲۴ ماهگی اتفاق میافتد - این یک دوره رشدی گسترده، اما قابل توجه است. این لحظه، مرحله جدیدی را در زندگی کودک نشان میدهد و هم برای والدین و هم برای نوزاد قابل توجه است.»
علاوه بر این، این مطالعه نشان داد که ژنهایی که بر زمان اولین قدم کودک تأثیر میگذارند، با ژنهای دخیل در رشد مغز همپوشانی دارند. این ژنها مسئول تشکیل چینهای مغزی (gyri) و شیارهای قشر مغز (sulci) هستند. دانشمندان همچنین دریافتند که شروع دیرتر راه رفتن (در محدوده طبیعی) با خطر ژنتیکی کمتر ابتلا به اختلال بیشفعالی کمبود توجه (ADHD) مرتبط است.