به گزارش مجله خبری نگار، بیماریهای آلرژیک مزمن نه تنها باعث ناراحتی جسمی میشوند، بلکه بار روانی قابل توجهی نیز به همراه دارند. یک تیم بینالمللی از دانشمندان بررسی کردهاند که چگونه آسم، درماتیت آتوپیک و آلرژیهای غذایی بر سلامت روان بیماران تأثیر میگذارند - و چگونه ارائه دهندگان خدمات درمانی میتوانند به مدیریت این بار کمک کنند. این مطالعه در مجله Annals of Allergy Asthma & Immunology (AAAI) منتشر شده است.
دکتر میچل گریسون، متخصص آلرژی و سردبیر این مجله، خاطرنشان کرد: «ما اغلب بر تشخیص و درمان تمرکز میکنیم و فراموش میکنیم که بیمار چقدر رنج میکشد.» او توضیح داد که اضطراب و ترس اغلب به بخش جداییناپذیر بیماریهای آلرژیک تبدیل میشوند و درمان آنها را پیچیده میکنند.
محققان بر سه بیماری تمرکز کردند: درماتیت آتوپیک، آسم و آلرژی. مشخص شد که درماتیت آتوپیک نه تنها با خارش و اختلالات خواب، بلکه با انزوا، افسردگی و اضطراب نیز همراه است. نویسندگان از پزشکان میخواهند که این علائم را نادیده نگیرند: گفتگوی آزاد، غربالگری و رواندرمانی به موقع میتواند کیفیت زندگی بیماران را به طور قابل توجهی بهبود بخشد.
آسم دوران کودکی نیازمند توجه به عوامل اجتماعی و رفتاری است - نه فقط دارو. شرایط زندگی، دسترسی به مراقبتهای پزشکی و ویژگیهای رفتاری کودک میتواند بر روند بیماری تأثیر بگذارد. محققان بر اهمیت تصمیمگیری مشترک با مشارکت خانواده تأکید دارند.
آلرژیهای غذایی اغلب باعث اضطراب در بیماران میشوند. دانشمندان پیشنهاد میکنند از چالشهای مجاورتی استفاده شود - مواجهه کنترلشده با آلرژن بدون تماس مستقیم. این تکنیک که از درمان شناختی رفتاری گرفته شده است، به مدیریت ترس بدون قرار دادن بیمار در معرض خطر کمک میکند.
به گفته محققان، جنبههای روانشناختی آلرژی و آسم دیگر یک مسئله فرعی نیستند. آنها بخشی از یک رویکرد جامع هستند که نه تنها درمان، بلکه حمایت را نیز برای بیماران فراهم میکند.