به گزارش مجله خبری نگار، گروهی از محققان سوئدی آزمایشی انجام دادند که نتایج آن در مجلهی بهبود شناختی (JCE) منتشر شد. این کار علمی به بررسی تأثیر بالا رفتن از پلهها بر تواناییهای شناختی اختصاص داشت.
این مطالعه شامل ۵۲ دانشجو در اوایل دهه ۲۰ زندگیشان بود. دادههای اولیه همه افراد، از جمله قد و وزن، ثبت شد. سپس شرکتکنندگان به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول به مدت یک دقیقه از شش طبقه پله (حدود سه طبقه) بالا رفتند و پس از آن یک دقیقه استراحت کردند. این چرخه تا زمانی که صعود کامل شود، تکرار شد. پس از هر جلسه، دانشجویان پرسشنامههایی در مورد میزان خستگی، خلق و خو و آزمونهای شناختی خود پر کردند.
گروه دوم آزمودنیها در این مدت بیحرکت ماندند و سپس تحت آزمایشهای مشابهی قرار گرفتند. در مرحله بعدی آزمایش، گروهها نقشهای خود را عوض کردند. تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد که فعالیت بدنی به شکل بالا رفتن از پلهها تأثیر مثبتی بر عملکردهای شناختی دارد و نمرات آزمون را بهبود میبخشد. شدت بالا رفتن از پلهها، که با افزایش ضربان قلب اندازهگیری میشود، این تأثیر را افزایش داد.
الکسی ملهین، کاندیدای علوم روانشناسی و درمانگر شناختی-رفتاری، در مصاحبهای با aif خاطرنشان کرد که حرکت تأثیر پیچیدهای بر رشد انسان دارد. او تأکید کرد که شبکههای عصبی مغز که مسئول گفتار، حافظه و برنامهریزی هستند، ارتباط نزدیکی با فرآیندهای حرکتی دارند.
به گفته این متخصص، حرکت سه بلوک اصلی مغز را فعال میکند: بلوک انرژی، مسئول پردازش اطلاعات، و همچنین کنترل و برنامهریزی. در روانشناسی عصبی کودک، مدتهاست که مشخص شده است که رشد مهارتهای گفتاری و نوشتاری با فعالیت بدنی مرتبط است. مکانیسمهای مشابهی در بزرگسالان نیز عمل میکنند.
ملهین افزود که ورزش منظم بدنی، مانند پیادهروی سریع، دویدن یا حتی رقصیدن، میتواند به بهبود عملکرد شناختی کمک کند. با این حال، برای اطمینان از اینکه فعالیت بدنی حداکثر فایده را به همراه دارد، جلوگیری از خستگی و استرس مهم است.