روش‌های طبیعی برای کنترل سطح قند خون نامگذاری شدند

به گزارش مجله خبری نگار، کنترل سطح قند خون برای افراد مبتلا به دیابت یا افرادی که در معرض خطر ابتلا به آن هستند ضروری است. قند خون بالای مزمن، که به عنوان هایپرگلیسمی نیز شناخته می‌شود، می‌تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی مانند بیماری قلبی، آسیب عصبی و از دست دادن بینایی شود.

اگرچه مصرف دارو اغلب ضروری است، تحقیقات نشان می‌دهد که روش‌های طبیعی نیز می‌توانند نقش مهمی در بهبود کنترل قند خون داشته باشند. *

این رویکرد‌ها می‌توانند در کنار درمان‌های تجویز شده برای بهبود سلامت و حتی کاهش نیاز به دوز‌های بالاتر دارو‌ها در طول زمان عمل کنند.

یکی از موثرترین راهکار‌های طبیعی، اتخاذ یک رژیم غذایی متعادل است. تحقیقات به طور مداوم نشان می‌دهد که برخی غذا‌ها می‌توانند به تثبیت سطح قند خون کمک کنند.

غذا‌های پرفیبر مانند سبزیجات، غلات کامل، لوبیا و آجیل به ویژه مفید هستند، زیرا جذب قند در جریان خون را کند می‌کنند.

برای مثال، مطالعه‌ای که در مجله تغذیه منتشر شد، نشان داد افرادی که فیبر غذایی بیشتری مصرف می‌کنند، کاهش قابل توجهی در سطح قند خون ناشتا و بهبود کنترل گلوکز در درازمدت، که با سطح HbA۱c اندازه‌گیری می‌شود، تجربه می‌کنند.

به طور مشابه، نشان داده شده است که گنجاندن غذا‌های سرشار از چربی‌های سالم، مانند آووکادو، دانه‌ها و روغن زیتون در رژیم غذایی، حساسیت به انسولین را بهبود می‌بخشد و افزایش ناگهانی قند خون را کاهش می‌دهد.

ورزش یکی دیگر از راه‌های طبیعی برای کنترل قند خون است. فعالیت بدنی به عضلات کمک می‌کند تا از گلوکز برای انرژی استفاده کنند که باعث کاهش قند خون می‌شود. حتی چیزی به سادگی پیاده‌روی بعد از غذا خوردن می‌تواند تأثیر قابل توجهی داشته باشد.

مطالعه‌ای که در مجله Diabetes Care منتشر شد، نشان داد که تنها ۳۰ دقیقه ورزش متوسط ​​در بیشتر روز‌های هفته، کنترل قند خون را در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ به طور قابل توجهی بهبود می‌بخشد.

تمرینات قدرتی، یوگا و سایر اشکال ورزش نیز می‌توانند با بهبود تناسب اندام کلی و کاهش مقاومت به انسولین، به بهبود کنترل قند خون کمک کنند.

مدیریت استرس اغلب نادیده گرفته می‌شود، اما بخش مهمی از این پازل است. استرس مزمن باعث آزاد شدن هورمون‌هایی مانند کورتیزول می‌شود که می‌تواند سطح قند خون را افزایش دهد.

تکنیک‌هایی مانند تنفس عمیق، مدیتیشن و ذهن آگاهی نشان داده‌اند که سطح کورتیزول را کاهش می‌دهند و به تثبیت سطح قند خون کمک می‌کنند.

یک مطالعه منتشر شده در مجله پزشکی رفتاری نشان داد که شرکت‌کنندگانی که کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی را تمرین کردند، سطح قند خون و رفاه عمومی بهتری را تجربه کردند.

خواب یکی دیگر از عوامل مهم است. خواب بی‌کیفیت یا کمبود خواب می‌تواند توانایی بدن در تنظیم سطح قند خون را مختل کند. تحقیقات نشان می‌دهد بزرگسالانی که کمتر از شش ساعت در شب می‌خوابند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند.

اولویت دادن به خواب، حفظ یک برنامه خواب منظم، ایجاد یک روال آرامش‌بخش قبل از خواب و اجتناب از استفاده از صفحه نمایش قبل از خواب می‌تواند به مرور زمان سطح قند خون شما را بهبود بخشد.

برخی از مکمل‌های طبیعی و گیاهان دارویی نیز به دلیل اثراتشان بر کاهش قند خون مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. به عنوان مثال، دارچین در چندین آزمایش بالینی برای بهبود حساسیت به انسولین و کاهش قند خون ناشتا یافت شده است.

به طور مشابه، بر اساس مطالعه‌ای که در مجله متابولیسم منتشر شد، بربرین، ترکیبی که در برخی گیاهان یافت می‌شود، به اندازه برخی از دارو‌های دیابت در بهبود کنترل قند خون مؤثر است.

با این حال، قبل از مصرف هرگونه مکمل، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید تا از ایمن بودن آن و عدم تداخل با سایر دارو‌ها اطمینان حاصل شود.

در نهایت، نوشیدن آب کافی و هیدراته ماندن به کلیه‌های شما کمک می‌کند تا قند اضافی را از جریان خون شما خارج کنند. جایگزینی نوشیدنی‌های شیرین با آب، چای‌های گیاهی یا نوشیدنی‌های بدون شکر می‌تواند کالری دریافتی و افزایش ناگهانی قند خون شما را کاهش دهد.

نوشیدن منظم مایعات به بهبود متابولیسم کلی شما کمک می‌کند و گامی ساده، اما مؤثر برای بهبود کنترل قند خون شماست.

با ترکیب یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم، مدیریت استرس، خواب خوب و آبرسانی به بدن، افراد می‌توانند گام‌های مهمی در جهت کنترل بهتر قند خون بردارند.

اگرچه این روش‌های طبیعی جایگزین درمان پزشکی نیستند، اما می‌توانند اثربخشی دارو‌ها را تا حد زیادی افزایش داده و سلامت کلی را بهبود بخشند.

تغییرات کوچک، اما مداوم در طول زمان می‌تواند منجر به بهبود‌های قابل توجهی شود و به کاهش خطر عوارض و حفظ یک زندگی سالم‌تر و متعادل‌تر کمک کند.

* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها عمل نمی‌کند.