به گزارش مجله خبری نگار-سانفرانسیسکو: تحقیقات اخیر دانشگاه بوفالو نشان میدهد که اگر ذهنآگاهی بتواند چیزی در مورد چگونگی مقابله با استرس به ما بیاموزد، ممکن است درس غیرمنتظرهای در مورد ناکارآمدی مدیریت استرس در هنگام بروز آن ارائه دهد.
وقتی هدف «احساس اضطراب یا ناراحتی نکردن در مورد مسائل بیاهمیت» باشد، به نظر میرسد ذهنآگاهی در مسیر دستیابی به این هدف، کمک چندانی نمیکند.
این یافتهها که در بولتن روانشناسی شخصیت و اجتماعی منتشر شده است، با تحقیقات قبلی و باور فرهنگی غالب مبنی بر اینکه ذهن آگاهی استرس را کاهش میدهد و مزایای مقابلهای دیگری دارد، در تضاد است.
در حالی که تحقیقات قبلی در این زمینه نشان میدهد که ذهن آگاهی ممکن است به فرد در مدیریت مؤثر عوامل استرسزا کمک کند، این تحقیق پاسخ متفاوتی را نشان میدهد.
در بحبوحه استرس، شرکتکنندگانی که هوشیار بودند، پاسخهای قلبی عروقی سازگار با مراقبت و مشغولیت بیشتر نشان دادند - یعنی آنها واقعاً «نگران چیزهای کوچک» بودند.
نکتهی شگفتانگیزتر این است که اگرچه شرکتکنندگان هیچ نشانهی فیزیولوژیکی مرتبط با واکنشهای استرس مثبت نشان ندادند، اما بعداً گزارش دادند که تجربهی مثبتی داشتهاند.
توماس سالتزمن، از گروه روانشناسی دانشگاه بوفالو و محقق ارشد، گفت: «آنچه در مورد نتایج ما تعجبآور بود این است که به نظر نمیرسد ذهنآگاهی بر اینکه آیا افراد در لحظه به استرس واکنش مثبتتری نشان میدهند یا خیر، تأثیری داشته باشد.»
به گزارش ساینس دیلی، او افزود: «آیا افراد هوشیارتر واقعاً هنگام انجام یک کار استرسزا احساس اعتماد به نفس، راحتی و شایستگی بیشتری میکنند؟ ما چنین چیزی ندیدیم، حتی با اینکه آنها گزارش دادند که بعد از انجام کار احساس بهتری دارند.»
ذهن آگاهی فوایدی دارد، اما به نظر میرسد وقتی کسی به طور فعال درگیر یک کار استرسزا مانند شرکت در آزمون، سخنرانی یا مصاحبه شغلی است، در دستیابی به آنچه میتواند به دست آورد، محدود است. ذهن آگاهی ممکن است تنها به فرد کمک کند تا پس از پایان تجربه استرسزای خود، از آن آگاه شود. (dpa)