به گزارش مجله خبری نگار، طولش نزدیک ۳۰ متر است و عرضش به ۲۵ متر نمیرسد، اما عمقش آنقدری هست که برای آموزش غواصی مناسب باشد. در همین استخر ۳۰ متری باید هومن، متین و دیگر شاگردان رضا رستگار بیاموزند که چطور در عمق ۱۸ متری دریاچه تار و هویر یا در فرورفتهترین نقطه خلیجفارس نفسشان را چاق نگه دارند تا بتوانند ساعتها با بالا و پایین بردن فینهای پلیمری بالهمانندشان در لابهلای امواج، پیچ وتاب بخورند و از شانه به شانه شدن با کوسههای گورخری آرام و بیآزار و تماشای خرگوشهای دریایی پشمالوی گوشدراز لذت ببرند؛ البته شرط تجربه این اتفاقات مهیج سربلند بیرون آمدن از یک «امتحان» است؛ امتحانی که رستگار همان اول بسمالله از همه هنرجویانش میگیرد. آنها باید همان روز اول آموزش، بعد از آموزشهای تئوری اولیه با دم و دستگاه غواصی آنقدر طول و عرض استخر را بالا و پایین بروند تا خاطرجمع شوند که میتوانند ساعتها رها و بیهول و هراس در قعر آبهای آزاد غوطهور باشند.
ساختمان کوتاهقامت ورزشگاه لابهلای برجهای کوتاه و بلندی جاخوش کرده که در راسته غربی خیابان فرمانیه قد کشیدهاند. روی تابلوی سردر آن عنوان «مدرسه غواصی» به چشم میخورد، اما تصاویر ردیف شده در گوشهوکنار حیاط که در قاب آنها نوغواصان خندان با پسزمینهای از دریای مواج جاگرفتهاند، تنها نشانهای است که شکل و شمایل ساختمان اداری و پردار و درخت ورزشگاه را به یک مدرسه آموزش غواصی شبیه میکند. رضا رستگار در اتاق انتهای سالن اداری مشغول آموزش به هنرجویانی است که بهتازگی در مدرسه ثبتنام کردهاند. دور تا دور اتاق پر از ماسک، جلیقه و دیگر تجهیزاتی است که غواصان برای به آب زدن نیاز دارند. هومن شناگر ماهری است و وقتی رستگار از فوت و فن هوار نشدن سنگینی آب روی گوش و ریه و قلب میگوید، او خوب از این ریزهکاریهای مچاندازی با آب سردرمیآورد، ولی متین هنوز نگران است که موقع برخورد با یک کوسه تیزدندان در قعر دریا چم و خمی را که رستگار یادش داده از ذهنش پاک شود!
بعد از چند ساعت آموزش تئوری حالا وقت رفتن به استخر است. در ابتدای سالنهای آبی، استخر مخصوص آموزش بچههای ۸ تا ۱۰ ساله قرار دارد که عمق آن کمتر از ۵ متر است. مربی جوانشان با یک نظر جسورترین هنرجوی گروه را پیدا میکند و وقتی او بدون مکث به داخل آب فرومیرود و برایش بالههای پلیمری، دهنی و ماسکش به رخت و لباسی بیمزاحمت تبدیل میشوند، باقی بچهها هم بهدنبالش ریسه میشوند و هنوز به نیمه استخر نرسیده دستهای کوچکشان را از دست مربی جدا میکنند تا از نخستین غواص استخر عقب نمانند، اما رستگار برای محک زدن هنرجویان بزرگسالش بردباری بیشتری به خرج میدهد. او حتی وقتی استورکل که حکم لوله تنفسی غواصان را دارد، چرخ زدن بدون حالت تهوع را برای متین دشوار میکند، از غواص شدنش ناامید نمیشود و قضاوت را برای لحظهای میگذارد که شاگردانش بعد از ساعتی چرخیدن در آب از استخر بیرون میآیند.
حالا او باید از نگاه خندان یا هراسان چشمهایی که از پشت عینکهای شنا یکییکی بیرون میآیند، تشخیص دهد که صاحب آن چشمها میتواند از آب این استخر ۳۰ متری به آغوش دریاچه و دریاهای مواج و پرتلاطم پا بگذارد یا همینجا نقطه پایان مهارتآموزی اوست! وقتی رستگار از متین میخواهد که مانند هومن برای حضور در مرحله دوم آموزش و شرکت در تور چندروزه غواصی در دریاچه هویر آماده شود، شاگرد آقای مربی نمیداند از نگاههای عصبی و شاکیاش چه چیزی دستگیرش شده که نمره قبولی در امتحان غواصی در استخر را به او داده است. از زمانی که رضا رستگار با کسب مدرک Instructor Trainer به یکی از استادان ۷ مدرسه غواصی مجاز پایتخت تبدیل شده، سالهای زیادی میگذرد و او در طول این سالیان هنرجویان هراسان و بدحال بسیاری را مدتها همراهی کرده تا راز و رمز تکاندن غصههایشان در دل امواج خروشان را بیاموزند.
هزینه دورههای غواصی در استخر یکمیلیون و ۵۰۰ هزار تومان تا ۲ میلیون تومان است و هنرجویان باید برای شرکت در تورهای غواصی در آبهای آزاد ۲۰ میلیون تومان بپردازند که هزینههای اقامت و رفتوآمد در مناطق آزاد هم به این رقم افزوده میشود. هزینه خرید ابزارها و لوازم شنا کم نیست و قیمت ۱۵ تا ۲۴ میلیونی وت سوت مردانه، قیمت ۱۶ تا ۲۰ میلیونی وت سوت زنانه، هزینه ۲۲ تا ۲۴ میلیونی خرید پدل برد و... این ورزش را به رشتهای لوکس و پرهزینه تبدیل کرده که اغلب هنرجویان با اجاره این تجهیزات هزینههای خود را کاهش میدهند.
دریاچههای تار و هویر در پشت کوه دو برار و دریاچه آهنگ در سیمیندشت فیروزکوه محلهایی هستند که شاگردان رستگار تورها و دورههای غواصی دریاچه را در آنها میگذرانند، اما تلها و کپههای زبالهای که در گوشهوکنار دریاچهها رها هستند، اجازه نمیدهند از سیر و سیاحت در آبهای گرم لذت ببرند. رستگار به محیطزیست دماوند پیشنهاد کرده پاکسازی دریاچه قبل از برگزاری تور بر عهده آموزشگران و گردانندگان مدارس غواصی گذاشته شود موقع برگزاری تور سایر افراد اجازه استفاده از دریاچه را نداشته باشند تا علاوه بر پاک شدن گاه و بیگاه فضا و دست و بال دریاچهها، آموزش به نوغواصان هم در محیطی مناسبتر انجام شود.
در مدرسهای که رستگار مدرس آن است و در اغلب مدارس غواصی تهران امکانات آموزش این رشته به معلولان فراهم نشده، اما در تک و توک مراکزی که برای این دسته از ورزشکاران ویژه دورههای آموزشی برگزار کردهاند، ۱۲-۱۰ غواص کاربلد تربیت شدهاند تا نشان دهند آنها هم میتوانند در این رشته مهیج موفق باشند. همانطور که سایر هنرجویان در ۲ رده سنی کودکان ۸ تا ۱۰ سال و بزرگسالان بالای ۱۰ سال آموزش میبینند، برای معلولان هم این ردهبندی سنی وجود دارد و کودکان در عمق زیر ۵ متر و در آبهای گرم آموزش میبینند. فراگرفتن مهارت غواصی محدودیت سنی ندارد و محسن که ۵۸ سال دارد، پر سنترین هنرجوی رستگار است.
منبع: همشهری