به گزارش مجله خبری نگار، محققان جزئیات خیرهکنندهای از نقاشی کشفشده را فاش کردهاند که روی سنگی با منحنیهای طبیعی حکاکی شده و ویژگیهایی شبیه به چهره انسان را تشکیل میدهد. در مرکز این «اثر هنری بدوی»، تیم متوجه یک نقطه قرمز تیره شد که دقیقاً در جایی که بینی قرار داشت، قرار گرفته بود. تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی نشان داد که این نقطه با انگشتی آغشته به اُکر (یک رنگدانه طبیعی خاکی رایج در دوران ماقبل تاریخ) ایجاد شده است، که هرگونه احتمال تشکیل تصادفی یا طبیعی آن را رد میکند.
محققان با استفاده از تکنیکهای تحلیل اثر انگشت میکرو به این نتیجه رسیدند که هنرمند نئاندرتال احتمالاً یک مرد بالغ بوده است. تیم علمی فرضیهای مطرح میکند که این انسان باستانی متوجه شباهت بین شکل سنگ و چهره انسان شده و همین امر الهامبخش او برای افزودن یک جلوه هنری آگاهانه برای تکمیل این شباهت بوده است. کارشناسان این قطعه را به عنوان «یکی از قدیمیترین نمونههای شناخته شده از انتزاع هنری و بیان نمادین در سوابق باستانشناسی» توصیف کردهاند که شواهد جدیدی از توسعه شناختی پیچیده نئاندرتالها ارائه میدهد.
این کشف، تصورات رایج در مورد تاریخ هنر بشر را وارونه میکند، زیرا این فرضیه را که هومو ساپینسها اولین کسانی بودند که آثار هنری خلق کردند، رد میکند. همچنین نشاندهندهی وجود تواناییهای انتزاعی پیشرفته در نئاندرتالها است که ما را بر آن میدارد تا تکامل شناختی انسانهای باستان را دوباره ارزیابی کنیم.
در تحولی مرتبط، تحقیقات باستانشناسی اخیر، ابزارهای استخوانی با قدمت ۱.۵ میلیون سال را که در ۵ مارس کشف شدند، کشف کرده است. این کشف، آغاز استفاده از ابزار استخوانی را نسبت به تخمینهای علمی قبلی، یک میلیون سال به عقب میبرد و درک ما را از تکامل مهارتهای فنی انسانهای اولیه گسترش میدهد.
منبع: ایزوستیا