بهشت و جهنم در شمال داغ شد!

به گزارش مجله خبری نگار، عنوان رویداد و نمایش میدانی اجرا شده در شهر فومن، «ساعت به وقت بهشت» بود؛ اما به نظر شما چرا در فضای مجازی و رسانه‌ها و بعد هم میان عموم مردم به «جهنم فومن» معروف شد؟ آیا وسوسه تماشای جهنم و قدرت عبرت‌آموزی آن برای مخاطبان بیشتر از بهشت است؟ آیا نحوه و کیفیت اجرای این نمایش جوری است که جهنمش بیشتر از بهشت به چشم می‌آید؟ آیا شما از جمله مخالفان و منتقدان بهشت و جهنم فومن بوده‌اید یا آن را یک کار فرهنگی جالب و یک نمایش عبرت‌آموز می‌بینید؟

مخالفان و موافقان

برخی خبرگزاری‌ها تا همین یکی دو روز پیش با تیتر‌هایی مثل: «جنجال جهنم فومن همچنان داغ و شعله‌ور است، آتش جهنم فومن هنوز شعله می‌کشد و...» تنور جار و جنجال مجازی و رسانه‌ای درباره این رویداد را داغ نگه داشته بودند. البته و قطعاً این آتش مجازی طی چند روز آینده هم شعله‌ور خواهد ماند و شما فیلم و عکس‌ها و بحث و جدل‌های زیادی را درباره بد یا خوب بودن ماجرا در گروه‌ها و کانال‌ها و صفحات مجازی خواهید دید.

با این همه، در میان انتقاد‌های تند، گزنده و غیر قابل چاپ کاربران در فضای مجازی و آنهایی که اعتراض می‌کردند چرا فقط قصد دارید مردم را از جهنم بترسانید، نقد و نظر‌های منصفانه و عاقلانه که به جنبه‌های مختلف ماجرا می‌پرداخت نیز دیده می‌شد. مثلاً معاون مراسم و تشریفات دفتر رئیس‌جمهور (سید عباس موسوی) در ایکس عکس‌های زیبایی از مناظر طبیعی و شهری فومن را منتشر کرد و زیرشان نوشت: «حیف از بهشت فومن و فومنات گیلان ما نیست که با هشتگ دیگه‌ای ترند بشه!».

عبدالرضا داوری، فعال فضای مجازی هم از زاویه اقتصادی به ماجرا نگاه کرده و نوشته بود: «اگر جهنم فومن با ۱۵۰ شعله، روزانه چهار ساعت کار کند و مصرف گاز هر شعله هم ۲۰ مترمکعب در ساعت باشد، روزانه ۱۲هزار مترمکعب گاز در جهنم فومن سوزانده شده که معادل مصرف روزانه گاز ۴۸۰ خانوار در زمستان بوده و هزینه روزانه آن ۲هزارو۴۰۰ دلار است». یک فعال اقتصادی هم به مسئله ناترازی و به مسئولان تیکه انداخته بود که: «اگه میشه برق جهنم فومن را قطع نکنید! خیلی تأثیرگذاره». یک کاربر ناشناس گفته بود: «مگه ما ناترازی انرژی نداشتیم؟ مگه در مصرف صرفه‌جویی کنید نداشتیم؟ این پروژه جهنم فومن رو کی پیشنهاد داده که حالا جدای از همه حواشی، این همه گاز الکی بسوزه...».

از پل نیمه‌کاره فومن تا پل صراط

شوخ طبع‌های فضای مجازی هم البته بیکار ننشسته و مثل همیشه که با سوژه‌های جدی و غیرجدی و مسائل مختلف شوخی می‌کردند با جهنم فومن و طرح‌های عمرانی نیمه‌کاره این شهر هم شوخی کرده بودند. کامنت‌ها و پست‌هایی مثل: «حالا درسته بعد از ۲۰ سال، پل دنیوی شهر فومن ساخته نشد و نیمه‌کاره رها شده، ولی در عوض پل اخروی صراط رو ساختیم برای فومنی‌ها... اگه ازدواج کردم ماه عسل حاج خانوم رو می‌برم جهنم فومن... تو #جهنم_فومن قلیون هم میدن؟» نشان می‌داد اهل طنز فضای مجازی هم بیشترشان از جمله منتقدان این نمایش هستند. البته و انصافاً «ساعت به وقت بهشت» در فضای مجازی، حامی هم داشت.

برخی کاربران نوشته بودند: «نمی‌دونم چرا تا سپاه تو یه کاری دخیله صدای بعضیا در میاد؟ تو فومن فضایی شبیه به جهنم با استفاده از آتش واقعی ساخته شده که شهروندان می‌تونن از مراحلی همچون وضعیت قبر، رویارویی با نکیر و منکر و پل صراط عبور کنن تا با عواقب گناهان کبیره آشنا بشن، حالا این کجاش بده؟» برخی کاربران هم گفته بودند: «این نمایش میدانی خیلی تأثیرگذار بوده... بازسازی صحنه‌های مهم تاریخی و شخصیت‌های بزرگ تاریخ نمایشی از بهشت برین و جهنم... البته جماعت سیه‌دل بنا بر ذات تیره و تارشون ظاهراً فقط جهنمش رو دیدند و چشم بصیرتی برای دیدن بهشت ندارند».

همه اینها در حالی بود که همان روز‌های اول انتشار خبر و شروع انتقاد‌ها از ساخت جهنم نمادین در فومن، فرمانده سپاه این شهر به همشهری آنلاین گفته بود: «در این نمایش، شهروندان در مسیری نمادین، وضعیت قبر، مواجهه با نکیر و منکر، عبور از پل صراط و همچنین ورود به بهشت را تجربه می‌کنند... فضای شبیه‌سازی‌شده جهنم با آتش واقعی، نه برای ترساندن بلکه برای تفکر و بیداری دل‌ها طراحی شده است. حضور در نمایش، تنها نشستن روی صندلی نیست؛ یک فرایند چندمرحله‌ای است؛ از پارک خودرو و پیاده‌روی در مسیر نمایشگاه فرهنگی و نظامی آغاز می‌شود، سپس با پذیرایی از میهمانان ادامه می‌یابد...».

دشمن چشم دیدن ندارد!

فرمانده سپاه فومن در پاسخ به آنهایی که از هزینه‌های طرح انتقاد کرده بودند هم گفته بود: «اجرای چنین نمایشی نیاز به میلیارد‌ها تومان بودجه دارد، اما در فومن، اراده جوانان، مشارکت مردم، حمایت مسئولان و نیروی ایمان، جایگزین هزینه‌های کلان شد. از نانوایی‌ها تا بازاری‌ها، از دانشجویان تا کارگران، همه در این پروژه شریک شدند. یکی زمین داد، یکی سیمان، یکی نورپردازی، یکی نقالی، یکی خیاطی. اینجا نمایش فقط روی صحنه نیست، نمایش در تمام شهر جاری است... بازسازی جهنم، نمادی از عواقب ظلم، گناه و بی‌تفاوتی نسبت به سرنوشت بشری است و نه چیزی خارج از آموزه‌های دینی و عقیدتی ما. جوانانی که از این نمایش خارج می‌شوند، تنها بیننده صحنه‌ها نیستند؛ بلکه اغلب با چشمانی اشکبار، قلبی متحول و نگاهی تازه به زندگی بازمی‌گردند. این همان چیزی است که دشمن تاب دیدنش را ندارد». البته خدا می‌داند مجری طرح چطور برگزاری این نمایش و تأثیراتش روی نسل جوان را به دشمن و اینکه چشم دیدنش را ندارد ربط می‌دهد؟

خب... تا اینجا متوجه شدید نمایش «ساعت به وقت بهشت» علاوه بر جهنمی که کاربران فضای مجازی از به تصویر کشیدن آن به‌شدت انتقاد می‌کنند، بهشت هم دارد. با این همه چه در تصاویر و فیلم‌هایی که به قصد انتقاد از این رویداد منتشر شده و چه در مورادی که فقط خبررسانی کرده یا گزارش داده‌اند، شما کمتر نشانه‌هایی از اثرگذاری بهشت این نمایش پیدا می‌کنید. یعنی در میان انبوه فیلم و عکس‌هایی که از جهنم فومن منتشر شده، فقط پایگاه اینترنتی «دیار میرزا» به آدرس: https://diyarmirza.ir روز ۷ خرداد ویدئویی منتشر کرده که علاوه بر جهنم فومن، صحنه‌هایی نه‌چندان دلچسب و زیبا از بهشت «ساعت به وقت بهشت» را هم در دو دقیقه پخش می‌کند. این ویدئو‌ها را می‌توانید در «آپارات» هم پیدا و تماشا کنید و خودتان قضاوت کنید که آیا بهشت آن زیباتر و تأثیرگذارتر است یا خدای ناکرده جهنمش؟

منبع: قدس