به گزارش مجله خبری نگار، به گفته دانشمندان، وقتی مشتری ۴.۵ میلیارد سال پیش شکل گرفت، حداقل دو برابر اندازه فعلیاش بود و میدان مغناطیسی آن حدود ۵۰ برابر قویتر بود.
دانشمندان برای بازسازی تاریخ اولیه مشتری، مدارهای دو قمر آن را بررسی کردند: آمالتیا و تبه که امروزه مدارهایشان کمی کج شده است.
با تجزیه و تحلیل تغییرات مسیر این دو قمر در طول زمان و تأثیر قمر آتشفشانی فعال آیو بر آنها، این تیم توانست اندازه اولیه مشتری را محاسبه کند.
محاسبات نشان داد که وقتی مرحله تشکیل سیاره به پایان رسید و سحابی خورشیدی از بین رفت، شعاع مشتری بین دو تا ۲.۵ برابر اندازه فعلی آن بود. با گذشت زمان، این سیاره با سرد شدن سطحش، کوچکتر شد.
این تیم همچنین تخمین زد که میدان مغناطیسی آن در آن زمان بسیار قوی بوده است، حدود ۲۱ میلیلیت (۵۰ برابر قویتر از قدرت فعلی آن و ۴۰۰ برابر قویتر از میدان مغناطیسی زمین).
کنستانتین باتیگین، دانشمند سیارهشناس در موسسه فناوری کالیفرنیا و یکی از نویسندگان این مطالعه، میگوید: «هدف نهایی ما درک ریشههایمان است و درک مراحل اولیه شکلگیری سیارات برای حل این راز ضروری است.» این یافتهها ما را به درک چگونگی شکلگیری مشتری و کل منظومه شمسی نزدیکتر میکند.»
طبق دادههای موسسه فناوری کالیفرنیا، مشتری در حال حاضر با سرعت حدود ۲ سانتیمتر در سال در حال کوچک شدن است که دلیل آن مکانیسم کلوین-هلمهولتز است، فرآیندی طبیعی که باعث کوچک شدن سیارات در حین سرد شدن میشود. با این حال، زمان شروع این روند هنوز مشخص نیست.
فرد آدامز، اخترفیزیکدان دانشگاه میشیگان و یکی از نویسندگان این مطالعه، اضافه میکند: «شگفتانگیز است که پس از ۴.۵ میلیارد سال، هنوز شواهد کافی وجود دارد که به ما امکان میدهد وضعیت فیزیکی مشتری را در آغاز شکلگیری آن بازسازی کنیم.»
این مطالعه در مجله Nature Astronomy منتشر شده است.
منبع: لایو ساینس