«غار خون» داستان هولناک قوم مایا را روایت می‌کند

به گزارش مجله خبری نگار، غار خون (Cueva de Sangre) در زیر محوطه باستانی دوس پیلاس در منطقه پتن گواتمالا واقع شده است و یکی از بیش از بیست غار در این منطقه است که توسط قوم مایا بین ۴۰۰ سال قبل از میلاد و ۲۵۰ سال پس از میلاد مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

باستان شناسان کشف تکان دهنده‌ای در داخل «غار خون» که برای مراسم باستانی مایا‌ها استفاده می‌شده است، انجام دادند 

در اوایل دهه ۱۹۹۰، یک بررسی، مقادیر زیادی استخوان انسان را در غار خونین نشان داد که بسیاری از آنها نشانه‌هایی از جراحات شدید در زمان مرگ داشتند. اکنون، تجزیه و تحلیل جدیدی از بقایای این اسکلت نشان داده است که این جراحات ناشی از قطع عضو آیینی بوده که حدود ۲۰۰۰ سال پیش در طول قربانی‌های انسانی رخ داده است.

برای مثال، تکه‌ای از جمجمه که در سمت چپ پیشانی پیدا شد، شواهدی از اصابت ضربه با وسیله‌ای شبیه تبر داشت و استخوان لگن یک کودک نیز نشان مشابهی داشت.

علاوه بر این، محققان کشف کردند که استخوان‌ها در کف غار پراکنده شده و به شیوه‌های عجیبی چیده شده‌اند، شاید با اهمیت آیینی.

در طول بررسی اولیه، کاوشگران مجموعه‌ای از چهار جمجمه را که در بخشی از غار روی هم چیده شده بودند، کشف کردند. مصنوعات آیینی یافت شده در کنار استخوان‌ها - مانند تیغه‌های ابسیدین (یک سنگ قیمتی) و اخرای قرمز (یک رنگدانه طبیعی به رنگ زنگار) - شواهد بیشتری را ارائه می‌دهند که نوعی آیین در غار خونین برگزار می‌شده است.

الن فرانکو، انسان‌شناس و یکی از نویسندگان این مطالعه، به Live Science گفت که میزان بقایای انسانی یافت شده در غار، جراحات وارده به آنها و وجود ابزار‌های آیینی نشان می‌دهد که این مکان احتمالاً محلی برای قربانی کردن انسان بوده است.

غار خون اولین بار در دهه ۱۹۹۰ در جریان یک بررسی برای کشف سازه‌های زیرزمینی در شهر باستانی مایاها، دوس پیلاس، کشف شد.

این غار خاص توجه کاوشگران را به خود جلب کرد، زیرا حاوی مقدار قابل توجهی استخوان انسان بود که نشانه‌هایی از قطع عضو و جراحات شدید روی آن دیده می‌شد.

جالب اینجاست که دسترسی به غار خون فقط از طریق یک دهانه کوچک است که به یک گذرگاه کم ارتفاع منتهی به یک استخر آب منتهی می‌شود.

به دلیل شکل‌گیری‌اش، این غار بیشتر سال در آب غوطه‌ور است و فقط در فصل خشک بین مارس و مه قابل دسترسی است.

این امر در دوران مایا‌ها نیز صادق بود و فرانکو و بلوس را به این باور رساند که بقایای یافت شده در داخل غار، پیشکشی به خدای باران، چاک، بوده است.

قوم مایا در مواقع بحرانی مانند خشکسالی، مراسم قربانی انسان را به عنوان راهی برای خشنود کردن خدایان انجام می‌دادند.

اگرچه این تجزیه و تحلیل شواهد محکمی ارائه داد که نشان می‌دهد غار خون برای مراسم قربانی انسان استفاده می‌شده است، فرانکو و بلوس می‌گویند که تحقیقات بیشتری باید انجام شود.

دانشمندان قصد دارند DNA باستانی یافت شده در این استخوان‌ها را مطالعه کنند تا اطلاعات بیشتری در مورد هویت متوفیان کسب کنند. آنها همچنین تجزیه و تحلیل ایزوتوپ‌های پایدار را انجام خواهند داد که می‌تواند اطلاعاتی در مورد الگو‌های غذایی و مهاجرت متوفی و ​​همچنین شرایط محیطی در دوره‌ای که در آن زندگی می‌کردند، آشکار کند.

منبع: دیلی میل