به گزارش مجله خبری نگار-واشنگتن: یک مطالعه جدید منتشر شد، نشان داد افرادی که شاخص توده بدنی آنها در دسته اضافه وزن قرار میگیرد، در مقایسه با افرادی که به طور بیمارگونه چاق طبقهبندی میشوند، در معرض خطر مرگ بیشتری نیستند.
این مطالعه که در مجله PLOS ONE منتشر شده است، در بحبوحه افزایش سطح وزن که جمعیت کشورهای ثروتمند و فقیر را تحت تأثیر قرار داده است، منتشر شده است. برای مثال، در ایالات متحده، بیش از ۷۰ درصد بزرگسالان اضافه وزن دارند یا چاق هستند.
یافتههای این مطالعه، به گفتهی نویسندگان آن، آیوش ویساریا و سوکو ستوگوچی از دانشگاه راتگرز در نیوجرسی، نشان داد که شاخصهای دیگری مانند اندازهگیری توزیع چربی اضافی بدن، اطلاعات بیشتری در مورد وضعیت سلامت فرد ارائه میدهند.
شاخص توده بدنی که به طور گسترده در حوزه پزشکی مورد استفاده قرار میگیرد، به طور فزایندهای به عنوان ابزاری محدود برای ارزیابی وضعیت سلامت فرد در نظر گرفته میشود.
آیوش ویساریا به خبرگزاری فرانسه گفت: «فکر میکنم چیزی که مردم باید درک کنند این است که شاخص توده بدنی (BMI) به تنهایی معیار قابل اعتمادی برای سلامت آنها نیست.»
او افزود که این شاخص «مزایای خودش را دارد»، زیرا «محاسبه آن ساده و به راحتی در دسترس است» و بر لزوم در نظر گرفتن عوامل دیگری مانند اندازه دور کمر، تراکم استخوان و شاخص توده عضلانی تأکید کرد.
او با اشاره به اینکه اضافه وزن هنوز با بیماریهایی مانند دیابت و بیماریهای قلبی عروقی مرتبط است، افزود: «من افرادی را با شاخص توده بدنی مشابه، اما مشکلات سلامتی متفاوت دیدهام.»
این مطالعه دادههای ۵۵۰،۰۰۰ بزرگسال آمریکایی را که در یک نظرسنجی بزرگ بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۸ شرکت کرده بودند، و همچنین یک پایگاه داده مرگ و میر مربوط به سال ۲۰۱۹ را تجزیه و تحلیل کرد. بیش از ۷۵۰۰۰ نفر در طول دوره مطالعه جان خود را از دست دادند.
اطلاعات مربوط به شاخص توده بدنی (BMI) شرکتکنندگان در مطالعه که بر اساس وزن و قد فرد محاسبه میشود، و سایر عوامل مانند میزان ورزش انجام شده، سیگاری بودن یا نبودن یا در معرض خطر بودن برای بیماریهای مزمن، جمعآوری شد.
نتایج نشان داد افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) آنها بین ۲۵ تا ۳۰ بود و در گروه افراد دارای اضافه وزن قرار میگرفتند، در مقایسه با افرادی که شاخص توده بدنی آنها بین ۲۲.۵ و کمتر از ۲۵ بود، افزایش خطر مرگ را نشان ندادند.
خطر مرگ برای افرادی که BMI کمتر از ۲۰ داشتند و برای افرادی که BMI ۳۰ یا بیشتر داشتند، که چاقی مفرط محسوب میشود، به طور قابل توجهی بالاتر بود.
بنابراین، فردی که به شدت چاق است (BMI ۴۰ یا بیشتر) و هرگز سیگار نکشیده است، دو برابر بیشتر از یک فرد غیرسیگاری با BMI «طبیعی» در معرض خطر مرگ قرار دارد.
جورج ساوا، متخصص آمار زیستی در موسسه کوادرام در بریتانیا، به خبرگزاری فرانسه گفت: «این یک مطالعه بزرگ با نمونهای معرف است.»
مطالعات قبلی ارتباط بین اضافه وزن و افزایش خطر مرگ را نشان دادهاند. جورج ساوا برای توضیح این یافتههای جدید خاطرنشان کرد که بیماریهای مرتبط با اضافه وزن، مانند کلسترول بالا یا فشار خون بالا، در حال حاضر مراقبتهای بهتری دریافت میکنند. او گفت: «بنابراین، باید منتظر بمانیم و ببینیم که ارتباط بین وزن و مرگ چگونه در طول زمان تغییر میکند.»
پروفسور نوید ستار از دانشگاه گلاسگو خاطرنشان کرد که ارتباط بین مرگ و شاخص توده بدنی «ممکن است دیگر مهمترین معیار نباشد، زیرا بسیاری از بیماریهای مزمن اکنون بهتر درمان میشوند.»
او ادامه داد: «اما ما همچنین متوجه هستیم که هر چه وزن بیشتری داشته باشید، خطر ابتلا به مشکلات سلامتی مانند دیابت، آرتروز، فشار خون بالا و نارسایی کلیه در شما بیشتر میشود.» او افزود: «این بیماریها به کیفیت زندگی و شادی افراد آسیب میرسانند. بنابراین، ما باید بیشتر روی این شاخصهای کیفیت زندگی تمرکز کنیم.»
(خبرگزاری فرانسه)