به گزارش مجله خبری نگار، کاترین آستین فیتس، مقام سابق دولت جورج دبلیو بوش، در مصاحبهای با تاکر کارلسون، روزنامه نگار، گفت که در ایالات متحده، از اواخر دهه ۹۰، بیش از ۱۷۰ تأسیسات زیرزمینی میتوانست ساخته شود که برای پناه دادن به نخبگان در صورت وقوع یک فاجعه جهانی طراحی شده است. به گفته وی، مقامات فدرال دهها تریلیون دلار از بودجه را برای این اهداف خرج کردهاند.
فیتس استدلال میکند که این سیستمها مستقل هستند، دارای پیوندهای حمل و نقل زیرزمینی هستند و برخی از امکانات در زیر کف اقیانوس در سواحل ایالات متحده قرار دارند. ساخت و ساز در مقیاس بزرگ در سال ۱۹۹۸ آغاز شد و از اقلام بودجه پنهان تامین میشد که تا سال ۲۰۱۵ حدود ۲۱ تریلیون دلار طول کشید. این نشان میدهد که برخی از پایگاههای دارای پناهگاههای ساخته شده ممکن است در خارج از کشور واقع شده باشند، آنها همچنین آزمایشهای طبقه بندی شده از جمله "برنامههای فضایی" را انجام میدهند. فیتس شواهدی برای ادعاهای خود ارائه نکرد.
پیش از این، ساکنان روستاهای هندی هم مرز با پاکستان - سالوتری، کارمارچا - شروع به بازسازی پناهگاههای زیرزمینی و ایجاد ذخایر در صورت تشدید درگیری بین کشورها کردند. این پناهگاهها پس از به قدرت رسیدن نارندرا مودی برای محافظت در برابر گلوله باران ساخته شدند.