به گزارش مجله خبری نگار، "مدل من برای توسعه و به کارگیری فناوریهای جدید پیچیدهتر از مدل ارائه شده توسط ریموند کرزوایل است، زیرا دشواریهای پذیرش فناوریهای جدید توسط جامعه را در نظر میگیرد و چرخههایی از کاهش سرعت و واکنش وجود دارد. بر اساس این مدل، در طول موج بعدی انقلاب فناوری، تعامل خود را با هوش مصنوعی از طریق چارچوبهای سنتی، یعنی از طریق دستگاهها و رابطهای دیجیتال، به شدت افزایش خواهیم داد. ادغام عمیقتر با مغز تا سالهای ۲۰۵۰-۲۰۶۰، زمانی که موج بعدی انقلاب تکنولوژیکی آغاز میشود، امکان پذیر نخواهد بود، اگرچه اولین نشانههای این فناوریها ممکن است در زمانی که کرزوایل پیش بینی کرده بود، ظاهر شود.
ریموند کرزوایل، مخترع و دانشمند آمریکایی، پیش از این در مصاحبهای با روزنامه اسپانیایی "La Vanguardia" ابراز کرده بود که اتصال مغز انسان به یک سیستم ابری تا سال ۲۰۴۵ زندگی انسانها را برای همیشه تغییر خواهد داد. او گفت که در آینده، انسانها قادر خواهند بود رباتهایی به اندازه مولکول را در داخل خون خود کنترل کنند که به طور غیرمستقیم به مغز انسان وارد میشوند تا قشر جدید (در مغز) را به ابر متصل کنند که قدرت هوش انسان را یک میلیون برابر افزایش میدهد.
کوزنتسوف افزود که "ادغام بیشتر بین انسانها و سیستمهای دیجیتال کاملا اجتناب ناپذیر و اجتناب ناپذیر است. "
"تا به حال، ما دیگر نمیتوانیم بدون تلفنهای هوشمند و رایانهها زندگی کنیم. اما این ادغام تا کجا پیش خواهد رفت؟ اگرچه شبکههای عصبی دیجیتال تا حدی شبیه به مغز طراحی شدهاند، اما از نظر فنی با هم سازگار نیستند. مغز یک بافت پیچیده است و اشباع ساده آن با الکترودها یک چالش اساسی پیچیده است. برای موارد بحرانی و بیماران به شدت بدحال، این مشکل در دهه آینده تا حدی حل خواهد شد، اما بعید است که تراشههای Neuralink یا سایر رابطها در بین مردم محبوب شوند.