به گزارش مجله خبری نگار، این ویروس به طور خاص در منطقه "چوکوتکا"، در شمال شرقی روسیه، در "یخ زدگی"، لایهای از سنگ و ماسه با ضخامت از چند متر تا چند کیلومتر یافت شد که بیش از دو سال در حالت انجماد است، به این معنی که دمای زمین از صفر درجه سانتیگراد بالاتر نمیرود.
این ویروس که توسط زیست شناس تکاملی از دانشگاه مدیترانه فرانسه، ژان میشل کلاوری و شانتال ابرگل کشف شد، از خانواده ویروسهای غول پیکر است و بزرگترین ویروس کشف شده تا به امروز است که طول آن ۱.۵ میکرومتر و قطر آن ۰.۵ میکرومتر است که آن را در زیر میکروسکوپ نوری قابل مشاهده میکند.
ویروس غول پیکر بیتو بیضی شکل با دیوارههای ضخیم و ویال مانند، سوراخی در یک انتها است و ظاهر ویروس شبیه لانه زنبوری است.
دانشمندان متخصص میگویند که این ویروس انسان یا حیوان را آلوده نمیکند، بلکه فقط "آمیب ها" را آلوده میکند که موجودات تک سلولی هستند و آن را برای انسان بی ضرر میکند.
پس از یافتن ویروس یخ زده، دانشمندان آزمایشی را انجام دادند که در آن نمونه منجمد را ذوب کردند و آن را به کشت "آمیب " اضافه کردند و مشخص شد که نمونه باعث تجزیه "آمیب " شده است، به این معنی که ویروس هنوز فعال است و قادر به تولید مثل است.
این کشف علمی هیجان انگیز توانایی ویروسهای غول پیکر را نشان داده است که دهها هزار سال خاموش میمانند و در عین حال توانایی آلوده شدن خود را حفظ میکنند.
اگرچه ویروس پیتئو برای انسان بی ضرر است، اما ذوب شدن یخ زدگی به دلیل گرم شدن کره زمین ممکن است ویروسهای قدیمی یا سایر میکروبهای ناشناخته را آزاد کند و نگرانیهایی را در مورد خطرات احتمالی برای سلامت انسان و به طور کلی اکوسیستم ایجاد کند.
دانشمندان میترسند که تغییرات آب و هوایی باعث انتشار ویروسهای قدیمی یا دور ریخته شده، از جمله ویروسهایی شود که در معرض نژاد منقرض شده انسان "نئاندرتال ها" قرار گرفتهاند.
ژان میشل کلاوری، یکی از دانشمندانی که این ویروس غول پیکر را پیدا کرد، در ایمیلی نوشت: اکنون این احتمال وجود دارد که میکروبهای بیماری زایی که [نئاندرتالهایی که حدود ۳۰۰۰۰ سال پیش در سیبری زندگی میکردند]را آشفته کردند، احیا شوند و به احتمال زیاد میتوانند ما را نیز آلوده کنند. این پاتوژنها میتوانند باکتریهای طبیعی، باکتریهای مقاوم یا ویروسهای بد باشند. اگر مدتها پیش منقرض شود، سیستم ایمنی بدن ما دیگر آماده پاسخگویی به آن نیست.
کورتیس ساتل، دانشمند ویروس شناس دریایی در دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا، گفت: "هر بار که در دریا شنا میکنیم، حدود یک میلیارد ویروس را میبلعیم و هر روز هزاران مورد از آنها را استنشاق میکنیم. درست است که ویروسها در یخ زدگی و یخ نگهداری میشوند، اما احتمال اینکه پاتوژنهای ویروسی انسانی به اندازه کافی فراوان باشند و به اندازه کافی گسترش یابند تا بر سلامت انسان تأثیر بگذارند، عقلانیت علمی را به نقطه شکست فشار میدهد.
او گفت: "من بیشتر نگران صدها میلیون نفری هستم که به دلیل بالا آمدن سطح آب دریاها آواره خواهند شد، تا خطر قرار گرفتن در معرض عوامل بیماری زا ناشی از ذوب شدن یخ زدگی. "