به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه که توسط دانشمندان موسسه تحقیقات متابولیک ماکس پلانک انجام شد، نشان داد که روند سیری مغز میل به خوردن غذاهای شیرین را مهار نمیکند، بلکه برعکس، آن را تحریک میکند.
آزمایشات روی موشها نشان داد کسانی که تا زمان سیری غذا میخوردند، به سختی لقمه دیگری از وعده غذایی اصلی خود را میخوردند، اما با دادن غذاهای غنی از قند ۶ برابر کالری بیشتری مصرف میکردند.
اسکنهای عصبی نشان داد که ناحیهای از مغز به نام تالاموس بطنی فعالیت قند قابل توجهی را نشان میدهد و باعث میشود سلولهای عصبی معروف به POMC باعث ترشح اندورفین، انتقال دهنده عصبی مسئول احساس پاداش و شادی شوند. به گفته دانشمندان، این واکنش مصرف قند را حتی در حالت سیری جذابتر میکند.
این آزمایش نشان داد که موشها نه تنها غذای بیشتری مصرف میکنند، بلکه حتی دیدن یا استنشاق بوی غذاهای شیرین برای تحریک فعالیت مغز کافی است، که توضیح میدهد چرا احساس ناگهانی تمایل به خوردن آب نبات هنگام دیدن آن، حتی پس از خوردن یک وعده غذایی بزرگ.
این آزمایشها محدود به موشها نبود، آزمایشهای مشابهی بر روی انسانهایی که از نوشیدنیهای شیرین استفاده میکردند در حین انجام MRI انجام شد.
نتایج نشان داد که فعالیت مغز در انسان مشابه آنچه در موشها مشاهده میشود است، جایی که سلولهای POMC به روشی مشابه پاسخ میدهند و باعث میشوند افراد هنگام خوردن شکر احساس پاداش کنند، علیرغم اینکه از قبل احساس سیری میکردند.
دکتر هنینگ وینسلو، نویسنده اصلی این مطالعه، تاکید کرد که این رفتار ریشه در تکامل انسان دارد و توضیح داد که انسانهای باستان به دلیل کمبود آن در طبیعت و توانایی آن در تامین انرژی سریع، به دنبال مصرف شکر در هر زمان در دسترس بودند.
علاوه بر این، دانشمندان نشان دادهاند که این فعالیت عصبی را میتوان متوقف کرد، زیرا آزمایشها نشان دادهاند که مختل کردن سیگنالینگ اندورفین آزاد شده توسط سلولهای POMC منجر به کاهش مصرف قند در موشها میشود.
دانشمندان گفتند که نالترکسون-بوپروپیون که در کاهش وزن استفاده میشود، این سیگنالها را در انسان سرکوب میکند، اما تحقیقات بیشتری برای توسعه داروهای دقیقتر که این ناحیه خاص مغز را بدون تأثیر بر سایر عملکردها هدف قرار میدهد، مورد نیاز است.
منبع: دیلی میل