چرا با تکامل انسان اندازه آلت تناسلی مردان افزایش یافت؟

به گزارش مجله خبری نگار،طبق گفته زیست‌شناسان، متوسط اندازه آلت تناسلی مردان در مقایسه با نزدیک‌ترین خویشاوندان تکاملی ما، مثل شامپانزه‌ها و بونوبو‌ها بزرگ‌تر است.

در حالت نعوظ، متوسط طول آلت مردان ۱۳ سانتی‌متر است، اما در شامپانزه‌ها و بونوبو‌ها این اندازه فقط ۸ سانتی‌متر است.

اندازه آلت اورانگوتان‌ها به حدود ۸.۵ سانتی‌متر و گوریل‌ها به تنها ۳ سانتی‌متر می‌رسد.

اما چرا انسان‌ها در این مقایسه برتری دارند؟ یک دانشمند معتقد است که دلیل آن به تکامل راه رفتن روی دو پا برمی‌گردد.

سایمون آندرداون، استاد انسان‌شناسی زیستی در دانشگاه آکسفورد بروکس می‌گوید که دوپا شدن انسان‌ها باعث شده که رساندن اسپرم به محل مناسب برای بارداری (داخل واژن و نزدیک دهانه رحم) سخت‌تر شود. به همین دلیل، آلت تناسلی انسان برای جبران این چالش، تکامل یافته که بزرگ‌تر باشد.

آندرداون توضیح داده که نخستی‌های دیگر مثل شامپانزه‌ها، چون روی چهار پا حرکت می‌کنند، نیازی به داشتن آلت بزرگ ندارند، زیرا ساختار بدن‌شان مانعی برای رساندن اسپرم ایجاد نمی‌کند.

برای فهم دقیق‌تر این موضوع باید به میلیون‌ها سال قبل و تکامل انسان و میمون‌های بزرگ نگاهی بیندازیم.

حدود ۱۳ تا ۵ میلیون سال پیش، انسان‌های مدرن (هوموساپینس) و میمون‌های شامپانزه و بونوبو (پان) یک نیای مشترک داشتند که روی چهار پا حرکت می‌کرد، اما انسان‌ها به تدریج روی دو پا ایستادند، در حالی که برای شامپانزه‌ها و بونوبو‌ها این اتفاق نیفتاد. احتمالاً انسان‌ها برای سازگاری با علفزار‌های آفریقا، آزاد کردن دست‌ها برای حمل ابزار و ترساندن شکارچیان، دوپا شدند.

پروفسور آندرداون می‌گوید که فشار برای تکامل دوپایی بسیار زیاد بود و میلیون‌ها سال ادامه داشت. اما این تغییر، اثرات جانبی هم داشت که یکی از آنها بزرگ‌تر شدن آلت تناسلی برای بهبود رساندن اسپرم بود.

ساختار آناتومیکی نخستی‌هایی مثل شامپانزه‌ها باعث می‌شود که نشستن با پا‌های خمیده به آنها در رساندن اسپرم کمک کند. اما بدن انسان برای ایستادن طراحی شده و همین موضوع رابطه جنسی را از نظر زوایای بدنی کمی پیچیده‌تر می‌کند. برای جبران این مشکل، انسان‌ها آلت‌های بزرگ‌تری را تکامل دادند تا بتوانند اسپرم را بهتر منتقل کنند. این تغییرات احتمالاً حدود ۲ میلیون سال پیش، زمانی که گونه هومو ارکتوس ظاهر شد، رخ داد. نئاندرتال‌ها نیز احتمالاً ویژگی‌های مشابهی داشتند.

به گفته پروفسور آندرداون، این نظریه بر اساس تفاوت‌های شناخته‌شده بین انسان و شامپانزه‌ها به دلیل دوپا شدن است.

به گفته مارک ماسلین، استاد دیرینه‌اقلیم‌شناسی در دانشگاه کالج لندن، آلت انسان در مقایسه با سایر نخستی‌ها طراحی ساده‌ای دارد.

آلت انسان فاقد ویژگی‌هایی مثل برآمدگی‌ها، شیار‌ها و زوایای خاصی است که در آلت نخستی‌های دیگر دیده می‌شود.

همچنین، جالب است بدانید که بیضه‌های انسان نسبت به سایر نخستی‌ها، مثل شامپانزه‌ها و بونوبو‌ها کوچک‌تر هستند.

بیضه‌های شامپانزه‌ها حدود یک‌سوم وزن مغزشان است، اما در انسان، این نسبت کمتر از ۳ درصد است.

شامپانزه‌های نر تقریباً در هر فرصتی با ماده‌ها جفت‌گیری می‌کنند و یک ماده ممکن است هم‌زمان اسپرم چند نر را در بدن خود داشته باشد. به همین دلیل، بیضه‌های شامپانزه‌ها بزرگ شده‌اند تا حجم زیادی اسپرم تولید و در روز چندین بار جفت‌گیری کنند. در مقابل، بیضه‌های انسان کوچک‌ترند و میزان کمتری اسپرم تولید می‌کنند. حتی جالب‌تر این است که اگر مردان بیش از دو بار در روز انزال کنند، تعداد اسپرم‌هایشان ممکن است تا ۸۰ درصد کاهش یابد.

منبع:روزیاتو