کد مطلب: ۷۴۲۱۹۷
|
|

درمان امیدوارکننده برای اختلال طیف اوتیسم

درمان امیدوارکننده برای اختلال طیف اوتیسم
یک مطالعه جدید یک درمان بالقوه برای اختلال طیف اوتیسم (ASD) را نشان داده است که ۲.۸ درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و با کمبود‌های اجتماعی، رفتار‌های تکراری و مشکلات فکری و همچنین اضطراب مشخص می‌شود.

به گزارش مجله خبری نگار، تیم تحقیقاتی در مرکز عدم تعادل عصبی مغزی در موسسه علوم پایه (IBS) در کره جنوبی، به سرپرستی دکتر کیم یون جون، دریافته است که لیتیوم (که معمولا برای درمان اختلال دوقطبی و افسردگی استفاده می‌شود) می‌تواند به بازگرداندن عملکرد مغز و تسکین علائم رفتاری در مدل‌های حیوانی اختلال طیف اوتیسم، به ویژه آنهایی که در اثر جهش در ژن Dyrk۱a ایجاد می‌شوند، کمک کند.

جهش‌های Dyrk۱a یک عامل ژنتیکی برجسته مرتبط با اختلال طیف اوتیسم است که باعث ایجاد شرایطی مانند سندرم Dyrk۱a می‌شود. بیماران مبتلا به این جهش از اختلال طیف اوتیسم و میکروسفالی و همچنین مشکلات زبانی و اجتماعی و اضطراب رنج می‌برند.

این مطالعه نشان داد که یکی از مکانیسم‌های اصلی که به بروز علائم ASD در این موش‌ها کمک می‌کند، فسفوریلاسیون غیرطبیعی (تغییر در فرآیند‌های شیمیایی درون سلول ها) در مسیر mTOR (یک مسیر سیگنالینگ بیولوژیکی مهم در سلول که بسیاری از فرآیند‌های حیاتی مانند رشد و تولید مثل سلولی، متابولیسم و بقا را کنترل می‌کند) است.

محققان نحوه تولید موش‌هایی با جهش ژنی در Dyrk۱a را مطالعه کردند، یک بیماری کشنده در صورت عدم اصلاح ژن‌های دیگر، که امکان توسعه مدل‌های حیوانی را فراهم می‌کند که می‌تواند برای مطالعه اثر جهش استفاده شود. مشخص شد که تغییرات در مسیر mTOR در علائم مرتبط با جهش نقش دارد، بنابراین محققان تصمیم گرفتند از لیتیوم به عنوان درمانی برای رسیدگی به این تغییرات و بهبود وضعیت استفاده کنند.

هنگامی که لیتیوم در مراحل اولیه زندگی موش‌ها داده شد، نتایج بهبود قابل توجهی را نشان داد. مغز اندازه طبیعی خود را به دست آورده است، ساختار و عملکرد نورون‌ها به حالت عادی بازگشته است و رفتار‌های مرتبط با اضطراب و تعامل اجتماعی به طور قابل توجهی بهبود یافته است. اثرات این درمان تا بزرگسالی نیز ادامه یافت، که نشان می‌دهد لیتیوم ممکن است با امکان بهبود ساختاری و عملکردی در مغز، اثرات طولانی مدتی داشته باشد.

این تیم کشف کرد که اثرات درمانی لیتیوم تا حدی به دلیل تأثیر آن بر کالیرین-۷ است که برای ساختار و عملکرد سیناپس‌ها اساسی است. با هدف قرار دادن این مولکول، لیتیوم به بازگرداندن تعادل در شبکه‌های سیگنالینگ مغز کمک کرد و به رسیدگی به یکی از مکانیسم‌های زمینه‌ای اختلال طیف اوتیسم کمک کرد.

دکتر Roh Juniop، اولین محقق این مطالعه، گفت: "این یک پیشرفت هیجان انگیز است، جهش‌های Dyrk۱a اتصال عصبی را مختل می‌کنند. لیتیوم به از بین بردن این موانع کمک می‌کند و ارتباط روان بین نورون‌ها را بازیابی می‌کند.

این مطالعه در مجله Molecular Psychiatry منتشر شد.

منبع: مدیکال اکسپرس

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر