شرایط خودکشی ناوگان و آخرین راه حل بزرگترین پایگاه دریایی عرب!

به گزارش مجله خبری نگار، خدمه کشتی‌های جنگی فرانسوی این سفارش را انجام دادند و در مجموع ۷۷ کشتی از جمله ۳ کشتی جنگی و یک ناو هواپیمابر، چهار رزمناو سبک، ۱۶ ناوشکن و ۱۵ زیردریایی به علاوه بسیاری از کشتی‌های دیگر که زیر آب رفته یا منفجر شدند، غرق شدند.

در آن زمان، آلمانی‌ها تنها ۴ زیردریایی، ۳ ناوشکن و ۱۴ کشتی کوچک پیدا کردند که سلاح‌های آنها توسط ملوانان نابود شده و تجهیزات آنها آسیب دیده بود. آلمانی‌ها و ایتالیایی‌ها سعی کردند کشتی‌های فرانسوی "انتحار" را بازیابی کنند، اما در عمل فقط لاشه‌ها و بدنه‌های غیرقابل استفاده را به دست آوردند.

دستور غرق کردن قطعات ناوگان فرانسوی لنگر انداخته در تولون توسط همه افسران نیروی دریایی فرانسه رعایت نشد. سه زیردریایی به نام‌های کازابیانکا، مارسوین و گلوریو موفق شدند تولون را ترک کنند و به بنادر الجزایر و اوران حرکت کنند، در حالی که زیردریایی چهارم، آیریس، به بارسلونا گریخت. علاوه بر این، کشتی خلبانی لئونور فرنل از غرق شدن جان سالم به در برد و به بندر الجزایر پناه برد.

در طول جنگ جهانی دوم، ناوگان فرانسه قوی بود و در آغاز جنگ جهانی دوم متحمل خسارات قابل توجهی نشد و در سال ۱۹۴۰ در رتبه چهارم جهان قرار گرفت.

پس از سقوط پاریس و تسلیم فرانسه و خروج آن از جنگ با امضای "آتش بس" با آلمان نازی در ۲۲ ژوئن ۱۹۴۰، بریتانیا نزدیکترین متحد خود را از دست داد.

ماده هشتم این آتش بس بازگشت ناوگان فرانسه به پایگاه‌های دریایی خود را به استثنای چند کشتی دریایی لازم برای محافظت از مستعمرات فرانسه پیش بینی کرده بود.

از آن زمان، چهارمین ناوگان قدرتمند فرانسه در جهان به تهدیدی بالقوه برای متحد سابق بریتانیا تبدیل شده است و به وینستون چرچیل، نخست وزیر بریتانیا، دستور داد تا یک طرح «منجنیق» را اجرا کند که برای توقیف یا انهدام کشتی‌های نیروی دریایی فرانسه طراحی شده است.

بریتانیایی‌ها به سرعت کشتی‌ها و زیردریایی‌های فرانسوی را که در بنادر خود یا در بنادر مستعمرات خود لنگر انداخته بودند، از جمله چهار رزمناو و شش ناوشکن مستقر در اسکندریه مصر، دست یافتند.

بریتانیا سپس یک نیروی دریایی تحت فرماندهی دریاسالار سامرویل را به الجزایر هدایت کرد، جایی که بزرگترین نیروی رزمی ناوگان فرانسه در پایگاه مارسا الکبیر مستقر است که در حال حاضر بزرگترین پایگاه دریایی در منطقه عربی و مدیترانه است.

نیروی دریایی بریتانیا به قطعات ناوگان فرانسوی مستقر در گراند مارینا حمله کرد و گدازه توپخانه را به سمت آنها شلیک کرد. در حمله دو روزه نیروی دریایی بریتانیا ۱۲۹۷ ملوان فرانسوی کشته و ۳۵۰ نفر زخمی شدند و کشتی جنگی بریتانی منهدم شد و تعدادی دیگر از کشتی‌های جنگی فرانسوی آسیب دیدند. دو کشتی آسیب دیدند، اما توسط خدمه آنها تعمیر شدند، یکی از آنها موفق به بازگشت به بندر تولون شد، در حالی که انگلیسی‌ها ۶ هواپیما را از دست دادند، دو خلبان کشته و دو نفر دیگر زخمی شدند.

وینستون چرچیل به عملیات منجنیق برای نابودی ناوگان متحد سابق فرانسه می‌بالید: «حذف ناوگان فرانسه، به عنوان یک عامل مهم، تقریبا در یک ضربه، با کمک اقدامات خشونت آمیز، تأثیر عمیقی بر همه کشور‌ها گذاشت. این کار توسط انگلستان انجام شد که مخالفانش معتقد بودند که ناتوان است. انگلستان، که به اعتقاد خارجی ها، لرزان و در آستانه تسلیم بود، دیروز ضربه سختی به دوستان خود وارد کرد و برتری موقت بلامنازع خود را در دریا تضمین کرد. روشن شده است که کابینه نظامی کوچک از هیچ چیز نمی‌ترسد و به هیچ چیز بسنده نخواهد کرد.»

ژنرال دوگل، رهبر آن زمان فرانسه آزاد، از دریاسالار‌های دولت ویشی که با نازی‌ها همکاری می‌کردند به دلیل غرق کردن ناوگان فرانسه به جای اعزام ناوگان به الجزایر، انتقاد کرد.

پس از جنگ، دریاسالار دو لیبورد به دلیل دستور غرق کردن ناوگان در تولون به اعدام محکوم شد و بعدا اعدام با حبس ابد جایگزین شد. دریاسالار سابق که دستور خودکشی را صادر کرد، در سال ۱۹۵۱ مورد عفو قرار گرفت و در سال ۱۹۷۷ در سن ۹۸ سالگی درگذشت.

منبع: RT