اگر زمین سیگنالی از فرازمینی‌ها دریافت کند چه اتفاقی می‌افتد؟

به گزارش مجله خبری نگار، این لحظه ممکن است در اسرع وقت فرا برسد، شاید در پایان این دهه (به عنوان مثال، اگر سیگنال‌های ارسال شده از طریق شبکه اعماق فضایی ناسا (DSN) به ماهواره پایونیر ۱۰ که در دهه هفتاد پرتاب شد، ضبط شوند).

سیلوستر کاچمارک، کارشناس سابق ناسا، توضیح می‌دهد که وقتی این اتفاق می‌افتد، سیگنال احتمالا توسط تلسکوپ‌های زمینی بزرگ مانند تلسکوپ FAST در چین، VLA در نیومکزیکو و تلسکوپ پارکس در استرالیا دریافت می‌شود.

هیچ استاندارد جهانی توافقی در مورد نحوه واکنش دانشمندان یا دولت‌ها به این سیگنال وجود ندارد. اما در سال ۲۰۱۰، سازمان‌های علاقه‌مند به جستجوی هوش فرازمینی (SETI) چارچوبی را برای اقدام ایجاد کردند که به این نوع کشف می‌پردازد.

پس از دریافت سیگنال، دانشمندان ابتدا آن را تأیید می‌کنند. آنها باید هرگونه تداخل احتمالی از منابع زمینی مانند ماهواره‌ها یا انتقال رادیویی را رد کنند. به عنوان مثال، در دهه نود میلادی، یک سیگنال مرموز در تلسکوپ رادیویی پارکس کشف شد، اما بعدا معلوم شد که نتیجه اجاق مایکروویو در غذاخوری کارکنان است.

برای اینکه سیگنالی با منشا فضایی در نظر گرفته شود، دانشمندان باید یک تجزیه و تحلیل دقیق در یک دوره چند هفته یا چند ماهه انجام دهند. ویژگی‌های سیگنال باید با منابع نجومی طبیعی یا تداخل انسان ناسازگار باشد.

هفته اول: تأیید رسمی و اعلام احتمالی

پس از تایید صحت سیگنال، دانشمندان به سازمان‌های تخصصی مانند آکادمی بین المللی فضانوردی (IAA) و اتحادیه بین المللی مخابرات (ITU) اطلاع می‌دهند. کاچماریک خاطرنشان می‌کند که سازمان‌های دارای تخصص در ارتباطات فضایی، مانند ناسا و آژانس فضایی اروپا، قاطعانه مداخله خواهند کرد.

برخی منابع پیش بینی می‌کنند که دولت‌ها به سرعت وارد عمل خواهند شد، به ویژه آنهایی که دارای برنامه‌های فضایی پیشرفته یا قابلیت‌های دفاعی مانند نیروی فضایی ایالات متحده هستند. با این حال، به گفته کچماریک، این هرج و مرج احتمالا باعث تضاد منافع و سردرگمی جهانی قبل از دستیابی به یک استراتژی هماهنگ می‌شود.

هنگامی که کشف تایید شد، در یک بیانیه رسمی اعلام می‌شود که ممکن است شامل یک نشریه علمی یا کنفرانس مطبوعاتی باشد. با این حال، شفافیت در مورد این موضوع می‌تواند به دلیل نگرانی‌های ژئوپلیتیکی یا امنیتی به تأخیر بیفتد. اما هنگامی که این خبر مشخص شود، نشت اطلاعات اجتناب ناپذیر خواهد بود و دولت‌ها ممکن است سعی کنند وحشتی را که ممکن است جرقه کشف شود کنترل کنند.

هفته دوم: هماهنگی بین المللی

یکی از اولین گام‌ها پس از تأیید سیگنال، "حفاظت" از فرکانس دریافتی است تا اطمینان حاصل شود که دانشمندان می‌توانند سیگنال‌های آینده بیشتری را دریافت کنند. اقدامات اضطراری توسط شورای اداری رادیو جهانی ITU برای محافظت از این فرکانس‌ها انجام خواهد شد.

طبق دستورالعمل‌های SETI، یک گروه مطالعاتی تخصصی برای تجزیه و تحلیل سیگنال و شروع بحث در مورد نحوه پاسخگویی به آن تشکیل خواهد شد. در این مرحله، سازمان ملل احتمالا به تلاش‌ها برای رمزگشایی از سیگنال و پیشنهاد نحوه واکنش به آن می‌پیوندد.

در اصل، سازمان ملل نقش اساسی در هماهنگی جهانی هر پاسخ هماهنگ ایفا خواهد کرد. دفتر امور فضای ماورای جو به دلیل تخصص خود در معاهدات همکاری بین المللی، مانند معاهده فضای ماورای جو در سال ۱۹۶۷، بهترین موقعیت را برای رهبری این تلاش‌ها دارد.

هفته سوم: پاسخ و تصمیم جهانی

پاسخ به ماهیت اتصال بستگی دارد. اگر سیگنال از یک فضاپیما باشد، پاسخ فوری مورد نیاز خواهد بود. اگر سیگنال از اعماق فضا باشد، نیاز به پاسخ طولانی مدت دارد. بر اساس اعلامیه اصول SETI، تصمیم گیری در مورد پاسخ به این سیگنال احتمالا در مقیاس جهانی گرفته خواهد شد.

"نه دانشمندان و نه هیچ بازیگر فردی خود را واکنشی نشان نخواهند داد. در عوض، آنها به دنبال راهنمایی از سازمان‌های جهانی مانند سازمان ملل خواهند بود. این دستورالعمل‌ها بیان می‌کنند که در صورت تایید سیگنال، دانشمندان بدون تأیید و راهنمایی یک نهاد بین المللی گسترده مانند سازمان ملل متحد پاسخ نخواهند داد.

منبع: دیلی میل