دستاورد پزشکی بی سابقه امید را به کاربران ویلچر بازگرداند

به گزارش مجله خبری نگار، تحریک عمیق مغز به طور سنتی برای درمان اختلالات حرکتی مانند بیماری پارکینسون، با هدف قرار دادن مناطقی از مغز که مسئول کنترل حرکت هستند، استفاده می‌شود. اکنون، آزمایش‌های جدید نشان می‌دهد که این تکنیک که به کاشت الکترود‌ها در مغز برای تولید تکانه‌های الکتریکی متکی است، می‌تواند توانایی راه رفتن را در افراد مبتلا به فلج جزئی بازیابی کند و حتی تحرک پا را حتی پس از توقف تحریک، زمانی که با برنامه‌های توانبخشی ترکیب شود، بهبود بخشد.

دانشمندان بر این باورند که کشف جدید، که ناحیه‌ای از مغز به نام هیپوتالاموس جانبی را هدف قرار داد، غیرمنتظره بود، زیرا قبلا تصور نمی‌شد که در کنترل حرکت دخیل باشد (شناخته شده بود که به جای حرکت با برانگیختگی و انگیزه مرتبط است).

دانشمندان با انجام آزمایشاتی بر روی موش‌های مبتلا به آسیب نخاعی، دریافتند که تحریک عمیق مغز می‌تواند به بازیابی برخی از عملکرد‌های حرکتی کمک کند. این تیم از تکنیک‌های تصویربرداری سه بعدی برای نقشه برداری از مناطق مغزی درگیر در راه رفتن در طول فرآیند بهبودی استفاده کردند.

از جمله شرکت کنندگان برجسته در این آزمایش، ولفگانگ جگر، ۵۴ ساله از کابل، اتریش است که از سال ۲۰۰۶ پس از آسیب دیدگی نخاع خود در اثر یک حادثه اسکی، روی ویلچر نشسته است. پس از شرکت در کارآزمایی بالینی، او اکنون می‌تواند از پله‌ها بالا برود و پایین بیاید و برای دسترسی به وسایل موجود در کابینت آشپزخانه بایستد.

اگرچه او هنوز به طور منظم به ویلچر خود متکی است، اما این تکنیک به او "زندگی جدید" داده است.

جگر گفت: "در ابتدا، تفاوت زیادی وجود داشت. با گذشت زمان، با تمرین و تحریک زیاد، قدرت عضلانی شروع به رشد کرد. واضح بود که حتی بدون انگیزه، پیشرفت می‌کنم. سریعتر شدم و می‌توانستم بیشتر راه بروم. هدف این بود که در طول تمرین از انگیزه استفاده کنم، اما در نهایت دیگر به آن نیاز ندارم. "

وقتی نردبانی را می‌بینم که فقط چند قدم دارد، می‌دانم که خودم می‌توانم از پس آن برآیم. وقتی مجبور نیستید همیشه به دیگران تکیه کنید، احساس خوبی دارد. پس از تصادف یا تشخیص، بسیاری ممکن است احساس کنند که زندگی به پایان رسیده است، اما دانستن اینکه چیزی می‌تواند به شما کمک کند، به شما انگیزه می‌دهد تا به تمرین ادامه دهید.

دانشمندان گفتند که این یافته‌ها نشان می‌دهد که تحریک عمیق مغز به سازماندهی مجدد رشته‌های عصبی در مغز کمک می‌کند و به بازیابی تدریجی تحرک کمک می‌کند.

جوسلین بلاک، رهبر مطالعه، از بیمارستان دانشگاه لوزان، گفت: "هنگامی که الکترود‌ها را در هیپوتالاموس جانبی مغز کاشته‌ایم، بیماران بلافاصله تمایل شدیدی به راه رفتن داشتند. پس از شش ماه استفاده از تحریک، متوجه بهبود قابل توجهی در نمرات حرکتی آنها شدیم و بهبود چشمگیر بود.

نتایج در مجله Nature Medicine منتشر شد.

منبع: دیلی میل