به گزارش مجله خبری نگار، این کشف نشان میدهد که میکروارگانیسمهای زمینی تا چه حد قادر به استعمار هستند، حتی مواد فرازمینی.
این نمونه در سال ۲۰۱۸ توسط هایابوسا ۲ جمع آوری شد که در سال ۲۰۱۴ توسط آژانس فضایی ژاپن (JAXA) به فضا پرتاب شد.
پس از یک سال مطالعه سیارک ریوگو با قطر ۹۰۰ متر، فضاپیما نمونه را جمع آوری کرد و در دسامبر ۲۰۲۰ به زمین بازگرداند. این نمونه بین تیمهای علمی مختلف توزیع شد، از جمله تیمی که کشف کرد سنگهای فضایی پس از قرار گرفتن در معرض جو زمین حاوی میکروب هستند.
متیو جینگ، محقق اصلی امپریال کالج لندن، گفت که میکروبهایی که به صورت رشتهها و چوبهای روی نمونه ظاهر شدند، احتمالا بر اساس الگوی رشد آنها از زمین سرچشمه گرفتهاند. اینها میکروبهای زنده بودند و تنها پس از قرار گرفتن نمونه در معرض جو زمین ظاهر شدند.» این میکروبها احتمالا باکتریهایی مانند باسیلوس هستند که در خاک و سنگها رایج هستند.
تیم تحقیقاتی این احتمال را رد کرد که این میکروبها فرازمینی بوده و قبل از بازگرداندن به زمین در سیارک ریوگو زنده ماندهاند. "قبل از شمارش نمونه، توموگرافی نانو اشعه ایکس را انجام دادیم و هیچ میکروبی را ندیدیم. در هر صورت، تغییر در تعداد میکروبها نشان میدهد که آنها تنها پس از قرار گرفتن سنگ در اتمسفر، بیش از یک سال پس از بازگشت به زمین، ظاهر شدند.
دانشمندان دریافتند که میکروبها به سرعت تکثیر میشوند و تنها در عرض یک هفته پس از قرار گرفتن نمونه در معرض جو زمین از ۱۱ به ۱۴۷ افزایش مییابند.
جینگ از این کشف ابراز تعجب کرد و خاطرنشان کرد که باکتریها معمولا در نمونههای شهاب سنگ نادر هستند، اما تنها یک باکتری میتواند فرآیند استعمار را آغاز کند.
اگرچه این کشف به جستجوی حیات فرازمینی کمک نمیکند، اما بینشهایی در مورد توانایی میکروبها برای سازگاری با محیطهای مختلف برای زنده ماندن ارائه میدهد. همچنین نگرانیهایی را در مورد آلودگی محیط زیست در ماموریتهای فضایی آینده ایجاد میکند، جایی که فضاپیماها میتوانند میکروبهای زمینی را به سیارات دیگر منتقل کنند.
این مطالعه به عنوان یادآوری اهمیت پروتکلهای حفاظت از سیارهها برای کاهش آلودگی هنگام بازگرداندن نمونهها از ماموریتهای فضایی عمل میکند.
گنگ هشدار داد که دانشمندان باید هنگام تجزیه و تحلیل نمونههای آینده مراقب باشند تا از نسبت دادن سیگنالهای زندگی خارجی به آلودگی زمینی جلوگیری کنند.
مطالعه کامل در مجله Meteoritics & Planetary Science منتشر شده است.
منبع: space