به گزارش مجله خبری نگار، این تنوع ژنتیکی به ژن مسئول تولید آنزیم ساچاک-ایزومالتاز (SI) نسبت داده میشود که نقش کلیدی در تجزیه ساکارز (قند معمولی) و مالتوز (یک ترکیب کمتر شیرین موجود در برخی از غلات دارد) به قندهای ساده برای جذب در روده کوچک دارد.
جهش در ژن گوارشی میتواند هضم ساکارز و مالتوز را دشوار کند. افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (که با گرفتگی عضلات و درد شکم، نفخ، احساس سیری یا سوزش مشخص میشود و اغلب با اسهال یا یبوست همراه است) نسبت به افراد سالم دچار انواع معیوب بیشتری در ژن SI میشوند.
بر اساس این مطالعه، افرادی که جهش در ژن SI دارند، در مقایسه با افرادی که ژن SI به طور طبیعی کار میکنند، تمایل کمتری به مصرف غذاهای غنی از ساکارز دارند.
در این مطالعه، محققان عادات غذایی موشهای فاقد ژن ساکچ-ایزومالتاز (SI) را بررسی کردند. آزمایشات نشان داد که موشها به سرعت مصرف ساکارز خود را کاهش میدهند و ترجیح ساکارز کمتری نشان میدهند.
محققان سپس نظریه خود را بر روی ۶۰۰۰ نفر در گرینلند و حدود ۱۳۵۰۰۰ نفر در انگلستان آزمایش کردند. آنها دریافتند که افرادی که توانایی محدود یا بدون توانایی هضم ساکارز دارند (به دلیل جهشهای ژنتیکی در ژن SI) تمایل به مصرف غذاهای غنی از ساکارز کمتری دارند.
دکتر پیتر آلدیز، نویسنده اصلی این مطالعه، از دانشگاه ناتینگهام در انگلستان، گفت: "این یافتهها نشان میدهد که تنوع ژنتیکی در توانایی ما برای هضم ساکارز رژیم غذایی میتواند بر مصرف و ترجیح ما برای غذاهای غنی از ساکارز تأثیر بگذارد و در عین حال در را به روی امکان هدف قرار دادن ژن SI برای کاهش مصرف ساکارز در سطح جمعیت باز کند.
آلدز و تیمش امیدوارند که این یافتهها به کاهش مصرف ساکارز در سطح جهانی کمک کند. مصرف بیش از حد قند میتواند به سلولها آسیب برساند و منجر به التهاب مزمن شود و خطر چاقی، بیماری قلبی، دیابت، بیماری کبدی و حتی سرطان را افزایش دهد.
نتایج اخیرا در مجله Gastroenterology منتشر شده است.
منبع: نیویورک