به گزارش مجله خبری نگار،در دنیایی که همه در جستجوی موفقیت و مشغول رسیدگی به مسئولیتهای بیشمار خود هستند، به نظر میرسد همان اصل اولویتبندی سلامت برای پیری نیز کاربرد دارد.
طبق یک مطالعه جدید، خواب با کیفیت بیش از هفت ساعت میتواند راهکاری برای دستیابی به این هدف باشد و به افراد کمک کند تا با بالا رفتن سن، انرژی جسمی، تیزبینی ذهنی و ثبات احساسی خود را حفظ کنند.
این مطالعه بر روی گروهی از افراد متمرکز بود که سن آنها از ۴۵ سال عبور کرده است.
بیش از ۳۳۰۰ شرکتکننده الگوهای خواب خود را در طول چهار سال، از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵، تحت نظارت دقیق قرار دادند و تغییرات در روال شبانه و میزان ثبات خواب آنها ثبت شد.
پنج سال بعد، یک ارزیابی جامع سلامت برای بررسی تأثیرات طولانیمدت رفتار خواب بر نتایج پیری انجام شد.
دادهها توسط محققان دانشگاه پزشکی وِنژو در چین تجزیه و تحلیل شد. پژوهشگران دریافتند افرادی که حداقل هفت ساعت برای خواب سرمایهگذاری میکنند، به طور کلی از زندگی سالمتری در دوران پیری برخوردار هستند.
نویسندگان مطالعه توضیح دادند: «پیری موفق در سال ۲۰۲۰ ارزیابی شد و به عنوان عدم ابتلا به بیماریهای مزمن عمده، عدم ناتوانی جسمی، عملکرد شناختی بالا، سلامت روانی خوب و تعامل فعال با زندگی تعریف شد.»
در پایان این سفر پژوهشی، ۱۳.۸٪ از شرکتکنندگان به عنوان افرادی که به طور موفق پیر شدهاند، شناخته شدند. از این میان، تقریباً دو سوم به طور مداوم هر شب بیش از هفت ساعت خواب داشتهاند.
بر اساس برنامههای خواب، شرکتکنندگان به پنج گروه تقسیم شدند: پایدار بلندمدت، پایدار عادی، کاهشی، افزایشی و پایدار کوتاه.
احتمال پیری موفق در گروههای پایدار بلندمدت و عادی بیشتر بود. افرادی که الگوهای خواب نامنظم داشتند، در آزمون پیری به نتایج خوبی دست نیافتند.
پژوهشگران اشاره کردند: «نسبت به شرکتکنندگان با الگوی خواب پایدار عادی، افرادی با الگوی پایدار کم و رو به افزایش به ترتیب ۳۶ درصد و ۵۲ درصد احتمال کمتری برای پیری موفق داشتند.»
معمای تأثیر خواب به اینجا ختم نمیشود. یافتهها همچنین نشان داد که خواب پایدار و طولانی مدت به مقابله با مجموعهای از مشکلات جسمی و روانی کمک میکند.
اگرچه این تحقیق در چین، که یکی از سریعترین جمعیتهای در حال پیری جهان را دارد، انجام شد، یافتههای آن کاربرد جهانی دارد. با پیر شدن جهان، نیاز به جامعهای سالم جهانی ضروریتر میشود.
نویسندگان مطالعه نوشتند: «این یافتهها نشان میدهند که محرومیت مزمن از خواب و الگوهای افزایشی و کاهشی خواب تنها تغییرات مرتبط با سن نیستند، بلکه به عنوان نشانههای مهمی از موانع در مسیر پیری موفق ظاهر میشوند.»
بنابراین، دفعه بعد که به کاهش خواب فکر کردید، به یاد داشته باشید که هر ساعت خواب سنگپایهای برای زندگی سالمتر و رضایتبخشتر در دوران پیری است.
در حالی که این مطالعه اهمیت خواب منظم برای پیری با وقار را برجسته میکند، همچنین توجه به تأثیرات وسیعتر اجتماعی عادتهای خواب را جلب میکند.
خواب بیکیفیت و الگوهای نامنظم نه تنها به مشکلات پیری بلکه به مجموعهای از مسائل جسمی و روانی از جمله بیماریهای قلبی عروقی، کاهش پاسخ ایمنی و افت شناختی مرتبط است.
این موضوع نیاز حیاتی به اقدامات بهداشت عمومی برای ارتقای آموزش خواب و بهبود بهداشت خواب را برجسته میکند.
تغییرات در سطح فردی و اجتماعی – مانند ایجاد روال خواب منظم، محدود کردن مواجهه با نور آبی پیش از خواب و ترویج تعادل کار و زندگی – میتواند منافع گستردهای داشته باشد.
همانطور که جوامع با افزایش امید به زندگی و جمعیت مسنتر روبرو میشوند، اولویتبندی خواب نه تنها یک هدف شخصی بلکه یک استراتژی جمعی برای جوامع سالمتر و کاهش هزینههای بهداشتی میشود.
با به رسمیت شناختن خواب به عنوان یکی از ارکان اساسی سلامتی، افراد میتوانند گامهای پیشگیرانهای بردارند تا نه تنها بیشتر زندگی کنند، بلکه زندگی بهتری داشته باشند – با انرژی و استقلال در سالهای بعدی زندگی.
منبع:فوت وفن