چرا کودک به موفقیت نمیرسد؟

به گزارش مجله خبری نگار/اکونیوز،تماشای کلاسی از دانش آموزان که در حال کار هستند، جذاب است. دانش‌آموزانی هستند که مشغول می‌باشند، روی کار تمرکز می‌کنند و به پیش می‌روند. آنها هر بار کار را به موقع انجام می‌دهند. دانش آموزان دیگری هستند که شروع به کار می‌کنند، اما حواسشان پرت می‌شود.

آنها به طور خلاصه کار می‌کنند، اما به محض اینکه کار دشوار یا چالش برانگیز می‌شود، منصرف می‌شوند. آنها به دنبال کمک هستند، یا حتی از تلاش خودداری می‌کنند.

تفاوت چیست؟
مسئله داشتن ذهنیت تاب آور است. در کتاب قدرت تاب آوری، دکتر. رابرت بروکس و سم گلدشتاین توضیح می‌دهند:

برای معلمان و والدین، خبر خوب این است که می‌توان طرز فکر را تغییر داد.

کاریزما و شایستگی
هر کسی که پدر و مادر یک کودک کوچک بوده است، سخنان خود را شنیده است که توسط کودک تکرار می‌شود، اعمال خود را از طریق حرکات کودک تکرار می‌کند. هر چقدر هم که این مکاشفه ترسناک باشد، قدرت الگوسازی در یادگیری را نشان می‌دهد.

کودکان برای راهنمایی به بزرگسالانِ اطراف خود نگاه می‌کنند و خوب یا بد، آن رفتار‌های بزرگسالان را به عنوان معیار می‌پذیرند و گفتار و کردار خود را بر اساس آن الگو‌های بزرگسالان الگو می‌کنند.

بروکس و گلدشتاین از این مُدل‌ها به عنوان بزرگسالانِ کاریزماتیک یاد می‌کنند. این افراد می‌توانند معلمان، مدیران، مربیان، والدین، خواهر و برادر بزرگتر یا دوستان باشند، اما نکته مهم این است که دانش آموز با بزرگسالانِ کاریزماتیک ارتباط معناداری برقرار می‌کند.

وقتی این اتفاق می‌افتد، برای دانش‌آموز سؤالی پیش می‌آید منبعی دارد. هنگامی که کار دشوار می‌شود یا زندگی با چالش‌هایی روبرو می‌شود، او از پشتیبانی برخوردار است.

جزایر شایستگی چیست؟
حمایت و الگوسازی بخشی از راهی است که بزرگسالانِ کاریزماتیک می‌توانند به رشد و یادگیری دانش آموزان کمک کنند. راه دیگر از طریق چیزی است که بروکس و گلدشتاین جزایر شایستگی می‌نامند. اغلب دانش آموزان به این دلیل موفق نمی‌شوند که متوجه نشده اند چه کاری می‌توانند به خوبی انجام دهند.

آنها همه فعالیت‌ها را با هم گروه‌بندی می‌کنند و نمی‌دانند که چگونه فعالیت‌ها در یک حوزه موضوعی ممکن است با فعالیت‌های یک حوزه دیگر متفاوت باشد. اگر یک بزرگسال کاریزماتیک بتواند به دانش آموز کمک کند جزیره‌ای از شایستگی را در زندگی خود ببیند و موفقیت موجود در آن را تشخیص دهد، آن حس موفقیت می‌تواند به سایر زمینه‌های زندگی منتقل شود و منجر به موفقیت بیشتر و احساس قوی‌تر شود.

تاب آوری حتی اگر جزایر شایستگی برای یک ناظر بزرگسال بسیار واضح به نظر می‌رسد، دانش آموز ممکن است اصلا نتواند آنها را ببیند. آگاهی از آن جزایر شایستگی اولین قدم در پذیرش آنها و ایجاد تاب آوری در پروژه‌های آینده است.

چرا دانش آموزان موفق نمی‌شوند؟ تاب آوری دانش آموزان در کلاس درس
یک حس کنترل
یکی دیگر از عوامل حمایت از تاب آوری در دانش آموز، مفهوم کنترل شخصی است. همانطور که دانش آموزان درکی از جزایر شایستگی خود پیدا می‌کنند، احساس کنترلِ بیشتری می‌کنند.

آنها احساس می‌کنند که می‌توانند بیشتر تصمیمات خود را بگیرند و به دستاورد‌های خود افتخار کنند. دانش آموزانی که مجاز به انتخاب‌های مهم در مورد تحصیلات خود هستند، به احتمال زیاد کنترل یا مالکیت زندگی خود را احساس می‌کنند. این حس کنترل در حمایت از یک ذهنیت تاب آور قدرتمند است.

ارائه انتخاب به دانش آموزان بسیار مهم است. نویسنده ادوارد دسی در کتاب «چرا آنچه را انجام می‌دهیم: درک خودانگیختگی» استدلال می‌کند:

انتخاب ممکن است به سادگی ارائه گزینه‌هایی در مورد چگونگیِ تکمیل یک تکلیف یا اجازه دادن به دانش آموزان برای انتخاب موضوعات تکالیف نوشتاری خود باشد. این احساس استقلال به آنها کمک می‌کند احساس کنند که درگیر هستند. اگر آنها انتخاب کرده باشند که در مورد چه موضوعی بنویسند، برای آنها راحت‌تر است که درگیر شوند و کار را به تنهایی انجام دهند.

تاب آوری دانش آموزان
در کلاس درس، متغیر‌های زیادی وجود دارد که معلم نمی‌تواند آنها را کنترل کند، مانند دخالت والدین، فقر، تغذیه و تأثیرات شیمیایی. با این حال، در کلاس درس، معلم می‌تواند به یک بزرگسالِ کاریزماتیک تبدیل شود و یک ذهنیت تاب آوری را الگوبرداری کند، جزایر شایستگی را شناسایی کرده و به دانش‌آموزان منتقل کند، و به آنها احساس استقلال و انتخاب در کاری که انجام می‌دهند، بدهد.

اینها مراحل ساده و ارزانی هستند که ممکن است باعث شود تکالیف آینده به آرامی پیش بروند و دانش آموزان بیشتری را در طول فرآیند درگیر کنند.