به گزارش مجله خبری نگار، بخش بزرگی از آب شیرین زمین یخ زده است؛ یخچالهای طبیعی به عنوان مخزن آب عمل میکنند که در تابستان باقی میمانند. این آب در یخچالهای طبیعی در سراسر جهان و در هر دو لایه یخی گرینلند و قطب جنوب ذخیره میشود. ذوب مداوم یخچالها در طول ماههای خشک سال به اکوسیستم کمک میکند و زیستگاه رودخانهای چندساله و منبع آبی برای گیاهان و حیوانات ایجاد میکند. وقتی این یخ ذوب میشود یا از بین میرود آب به اقیانوسها میریزد و سطح دریاها بالا میرود.
هنوز در مورد حجم کامل یخچالهای طبیعی و کلاهکهای یخی روی زمین ابهامی وجود دارد، اما اگر همه آنها ذوب شوند سطح دریاهای جهانی افزایش مییابد و تمام شهرهای ساحلی این سیاره را زیر آب میبرد.
نقشههای اینجا جهان را همانطور که اکنون هست نشان میدهند تنها با یک تفاوت و آن اینکه تمام یخهای روی خشکی ذوب شده و به دریا ریخته شده و آن را ۲۱۶ فوت بالا برده و خطوط ساحلی جدیدی برای قارهها و دریاهای داخلی ما ایجاد کرده است.
بیش از ۵ میلیون مایل مکعب یخ روی زمین وجود دارد و برخی از دانشمندان میگویند که ذوب شدن همه آن بیش از ۵ هزار سال طول میکشد. اگر به افزودن کربن به اتمسفر ادامه دهیم به احتمال زیاد سیارهای عاری از یخ ایجاد خواهیم کرد با دمای متوسط شاید ۸۰ درجه فارنهایت به جای ۵۸ فعلی.
کل ساحل اقیانوس اطلس همراه با فلوریدا و ساحل خلیج فارس ناپدید میشود. در کالیفرنیا، تپههای سانفرانسیسکو به مجموعهای از جزایر و دره مرکزی به یک خلیج غول پیکر تبدیل میشوند. خلیج کالیفرنیا به سمت شمال از عرض جغرافیایی سندیگو امتداد مییابد.
حوضه آمازون در شمال و حوضه رودخانه پاراگوئه در جنوب به ورودیهای اقیانوس اطلس تبدیل میشوند و بوینس آیرس، اروگوئه ساحلی و بیشتر پاراگوئه را از بین میبرند. مناطق کوهستانی در امتداد سواحل کارائیب و در آمریکای مرکزی باقی خواهند ماند.
در مقایسه با سایر قارهها، آفریقا کمتر از زمین خود را در اثر فاجعه نهایی سطح دریا از دست میدهد، اما افزایش گرمای زمین ممکن است بسیاری از آن را غیرقابل سکونت کند. در مصر، اسکندریه و قاهره توسط دریای مدیترانه باتلاق خواهند شد.
لندن یک خاطره. ونیز بازیابی شده توسط دریای آدریاتیک. هزاران سال دیگر در این سناریوی فاجعهبار هلند مدتهاست که تسلیم دریا شده است و بیشتر دانمارک نیز از بین خواهد رفت. در همین حال آبهای در حال گسترش مدیترانه، دریاهای سیاه و خزر را نیز متورم خواهند کرد.
سرزمینهایی که اکنون ۶۰۰ میلیون چینی در آن زندگی میکنند مانند کل بنگلادش، جمعیت ۱۶۰ میلیون نفری و بسیاری از مناطق ساحلی هند دچار سیل خواهند شد. طغیان دلتای مکونگ باعث میشود که کوههای هل کامبوج بهعنوان یک جزیره در گیر افتاده باشند.
این قاره که عمدتاً بیابان است، یک دریای داخلی جدید به دست خواهد آورد، اما بخش اعظم نوار ساحلی باریکی را که اکنون چهار نفر از هر پنج استرالیایی در آن زندگی میکنند، از دست خواهد داد.
شرق قطب جنوب: ورقه یخی قطب جنوب شرقی آنقدر بزرگ است (شامل چهار پنجم کل یخهای روی زمین است) که ممکن است ذوب ناپذیر به نظر برسد. در دورههای گرم قبلی دست نخورده زنده ماند. اخیراً به نظر میرسد به دلیل گرم شدن کره زمین کمی غلیظ شده است. جو گرمتر بخار آب بیشتری را در خود نگه میدارد که به صورت برف در شرق قطب جنوب میبارد، اما حتی این غول بزرگ بعید است در بازگشت به آب و هوای ائوسن زنده بماند.
غرب قطب جنوب: مانند صفحه یخی گرینلند، صفحه یخی غرب قطب جنوب ظاهراً در دورههای گرم قبلی بسیار کوچکتر بود، آسیبپذیر است، زیرا بیشتر آن روی سنگ بستری است که زیر سطح دریا قرار دارد. با گرم شدن اقیانوس ورقه یخی شناور ذوب و باعث فروپاشی آن میشود. از سال ۱۹۹۲ به طور متوسط ۶۵ میلیون تن یخ در سال از دست داده است.