توسعه گردشگری از رویکرد‌های جدید در بافت‌های فرسوده است

به گزارش مجله خبری نگار،سیدمحمد شعاعی امروز (یکشنبه ۱۶ اردیبهشت ماه) در جلسه بازآفرینی شهری ابهر با بیان اینکه در بحث بازآفرینی عمدتا دو رویکرد در کشور داریم که یکی از این رویکردها، رویکرد رایجی است که از طرف ستاد شرکت بازآفرینی نیز با هدف ایجاد مشوق لازم برای ساخت و تجدید بنای بافت‌های فرسوده پیگیری می‌شود، اظهار کرد: رویکرد این امر نیز آن است که هم بحث خدمات و هم بحث مخاطرات در آن دیده شود.

وی با بیان اینکه خروجی این رویکرد این است که به صورت کلی یا موضعی طرح‌هایی در این بافت‌ها اجرا می‌شود، توضیح داد: با توجه به اینکه بستر زیرساختی موجود در این بافت‌ها وجود دارد اقبال بر این است که از بستر‌های موجود استفاده شود، اما چون زیرساخت‌ها عمر زیادی دارند مشکلاتی در آن‌ها خواهیم داشت.

شعاعی با بیان اینکه در محلات هدف بازآفرینی شهری یک بخش مربوط به بافت فرسوده و یک بخش مربوط به بافت ناکارآمد است، تصریح کرد: در این زمینه باید تفکیک قائل شویم، زیرا بافت‌های ناکارآمد معمولا بافت‌هایی است که به لحاظ تفکیک و زندگی از دست حکمران خارج بوده و در طول ادوار گذشته سر و شکل گرفته است و معمولا محلاتی که به زورآباد‌ها معروف هستند این شکلی بوده‌اند.

معاون عمرانی استاندار زنجان با بیان اینکه بافت‌های فرسوده نیز بافت‌هایی را شامل می‌شود که به لحاظ سابقه شهری در شهر‌های مختلف سابقه زیادی از زندگی در آن جا وجود دارد، اظهار کرد: عمر زیادی از بافت‌های فرسوده گذشته و معمولا در مراکز شهر قرار دارند و بافت‌هایی هستند که مردم شهر یک قرابت و یک همزاد پنداری با آن دارند.

او با توضیح اینکه در بافت‌های فرسوده یک رویکرد این است که این بافت‌ها را با ضوابط و مسائل شهرسازی به روز کنیم، تصریح کرد: رویکرد‌های جدیدی که در کشور در حال اتفاق افتادن است توسعه گردشگری در این مناطق با اعطای تسهیلات و مشوق‌ها است که اگر درست اجرایی شود از طرح‌های بسیار خوب است.

شعاعی با بیان اینکه درباره بافت‌های ناکارآمد مسائل مختلفی طرح موضوع می‌شود، اذعان کرد: از جمله این مسائل می‌توان به بحث‌هایی نظیر توانمندسازی و جابه‌جایی اشاره کرد که در مورد این بافت‌ها بررسی و مطالعات دقیق از اهمیت بسزایی برخوردار است و همچنین طرح‌هایی که آماده می‌شود حتما باید یک سیستم کارگزاری حتی در بافت‌های فرسوده نیز مستقر باشد، زیرا بخش‌های دولتی معمولا توان و فرصت کافی برای راهبری با تمام جزئیات نخواهند داشت.