به گزارش مجله خبری نگار، سعید کشاورز؛ پرسپولیس اوسمار به لطف جذب بازیکنان موثر، روند رو به رشدی را در نیم فصل دوم پیش رو گرفته و بازیهای هجومی نوید روزهای خوبی را به هواداران میداد طوری که بردهای پی در پی و فاصله یک امتیازی با صدر، طرفداران را به کسب سه گانه دیگری امیدوار کرده بود تا این که در ایستگاه یک هشتم نهایی جام حذفی به تیم یکدست مجتبی حسینی برخورد کرد.
درحالیکه زدن دو گل در سی دقیقه اول بازی تا حدودی خیال هواداران ارتش سرخ را برای صعود راحت کرده بود، اما نیمه دوم تیم آلومینیوم با یک بازی سراسر هجومی توانست با توجه به تعویضهای دور از انتظار اوسمار و بیرون کشیدن عناصر اصلی، بازی را در وقت قانونی به تساوی بکشد.
در وقتهای اضافه هم این پرسپولیس بود که توانست با یک شلیک از راه دور ازآلومینیوم پیشی بگیرد و نهایتا با گل عیسی آل کثیر اختلاف به دو گل رسید. در لحظاتی که همگان منتظر سوت پایان بودند، شروین بزرگ ستاره تیم اراکی، گل سوم و نقی زاده در ثانیههای پایانی گل مساوی را وارد دروازه سرخپوشان کرد و در ادامه پرسپولیس در ضربات پنالتی از صعود به مرحله بعد بازماند.
سوال هواداران پرسپولیس از کادر فنی این است که با توجه به روند بازی و فشار تیم آلومینیوم، دلیل تعویض بازیکنهای اصلی چه بود؟
چرا اوسمار فکری برای وقتهای اضافه و پنالتیهای سرنوشت ساز نکرده بود؟
شاید با این نتیجه مدیران پرسپولیس قدری در تمدید قرارداد مربی برزیلی تامل کنند. اوسمار نشان داد در بازیهای بزرگ تجربه کافی برای مدیریت فنی را ندارد.