به گزارش مجله خبری نگار،محققان در Stanford Medicine گزارش میدهند که یک "نمونه برداری مجازی” جدید و غیر تهاجمی ممکن است به زودی به پزشکان این امکان را بدهد که به جای آن نقطه را اسکن کنند تا مشخص کنند که آیا سلولهای سرطانی در آن وجود دارد یا خیر
محقق ارشد آدام د لا زردا، دانشیار زیست شناسی ساختاری در استنفورد گفت.
یوناتان وینتراب، دانشجوی سابق فارغ التحصیل در آزمایشگاه د لا زردا، این روش را توسعه داد. Winetraum اکنون آزمایشگاه تحقیقاتی خود را در استنفورد رهبری میکند که تا حدی بر روی بیوپسیهای مجازی تمرکز دارد. دکتر کاویتا سارین، دانشیار پوست، در بیانیه خبری استنفورد گفت: "این پتانسیل را دارد که نحوه تشخیص و نظارت ما در مورد ضایعات و بیماریهای پوستی در کلینیک را تغییر دهد. ”به طور معمول، یک آسیب شناس بافت بیوپسی شده را به لایههای نازک برش میدهد و آنها را با مواد شیمیایی درمان میکند که الگوها، شکلها و ساختار سلولها را برجسته میکند. تهیه این اسلایدها کار زیادی را میطلبد و آسیب جبران ناپذیری به بافت بیوپسی شده وارد میکند. به عنوان مثال، هنگامی که بیوپسی در یک جهت برش داده میشود، نمیتوان آن را به روش دیگری برش داد تا نمای متفاوتی ارائه شود.
فناوری به نام توموگرافی انسجام نوری (OCT)
اسکن OCT معمولاً توسط چشم پزشکان برای معاینه پشت چشم استفاده میشود، اما د لا زردا و وینتراب این اسکنها را تقویت کردند تا در سایر اندامها نیز کار کنند. سخت افزار بهتر، روشهای پردازش جدید و هوش مصنوعی همگی به تبدیل OCT به یک تکنیک اسکن بهتر و مفیدتر کمک کرده اند. د لا زردا گفت: «ما به بهبود و بهبود کیفیت تصویر ادامه دادیم و به ما اجازه میداد جزئیات کوچکتر و کوچکتر یک بافت را ببینیم؛ و ما متوجه شدیم که تصاویر OCT که میسازیم واقعاً از نظر آنچه میتوانستند نشان دهند بسیار شبیه به [اسلایدهای آسیبشناسی]بودند.»
به گفته محققان.
سه متخصص پوست دانشگاه استنفورد مجموعهای تصادفی از تصاویر OCT و اسلایدهای آسیبشناسی را ارائه کردند و دریافتند که میتوانند ساختارهای سلولی را به خوبی با هر کدام تشخیص دهند. د لا زردا گفت: با استفاده از این فناوری جدید، متخصصان پوست مجبور نخواهند شد منتظر بمانند تا ببینند آیا یک نقطه غیرعادی روی پوست فرد قبل از اقدام، رشد میکند یا تغییر میکند. د لا زردا گفت: تصور کنید اگر میتوانیم به پزشکان این توانایی را بدهیم، دقیقاً در اتاق با بیمار، دوربین OCT را بیرون بیاورند و – به جای برش دادن بیمار در دهها مکان – از سلولهای داخل هر خال تصویربرداری کنند..
مزایای مشابهی میتواند با جراحی سرطان همراه باشد.
محققان خاطرنشان کردند که حدود ۲۰ درصد از بیماران مبتلا به سرطان سینه به جراحی دوم نیاز دارند، زیرا جراحی اول سرطان آنها را به طور کامل از بین نمیبرد. تصاویر OCT تولید شده در اتاق عمل میتواند به پزشکان کمک کند سلولهای سرطانی از دست رفته را شناسایی کرده و از جراحیهای اضافی جلوگیری کنند.