علیرضا رئیسی، بازیگر پاتال و آرزو‌های کوچک مردی شده برای خودش!

به گزارش مجله خبری نگار، علیرضا رئیسی بازیگر خردسال فیلم سینمایی پاتال و آرزو‌های کوچک که اکنون ۳۹ ساله است. علیرضا رئیسی هنرپیشه موفق و توانا تئاتر، سینما و تلویزیون ایرانی متولد ۴ مهر ماه سال ۱۳۶۱ که هم اکنون وی ۳۹ سال سن دارد و در تهران چشم به جهان گشوده است.

پاتال و آرزو‌های کوچک فیلمی است به کارگردانی مسعود کرامتی که در سال ۱۳۶۸ به تهیه‌کنندگی فرشته طائرپور و وحید نیکخواه‌آزاد ساخته شد.

فیلم «پاتال و آرزو‌های کوچک» در سال ۱۳۶۹ در گروه سینما‌های کودک — که آن زمان در سینمای ایران وجود داشت — و تعداد دیگری از سینما‌های آزاد به نمایش درآمد. در آن موقع این فیلم بدون هیچ وامی با شش–هفت میلیون تومان بودجه ساخته شد و با بلیت متوسط پانزده تومان، حدود یازده میلیون تومان فروش کرد.

بیوگرافی علیرضا رئیسی

علیرضا رئیسی متولد ۴ مهر ۱۳۶۱ در تهران، بازیگر سینما و تلویزیون است. فارغ التحصیل لیسانس زبان انگلیسی و مدیریت اجرایی در خارج از کشور می‌باشد که از سریال دنیای شیرین شناخته شد و با خانه امن دوباره به تلویزیون بازگشت.

ازدواج

علیرضا رئیسی ازدواج کرده و صاحب یک دختر بنام شانا می‌باشد.

شروع از ۷ سالگی

اولین بار در سال ۱۳۶۷ وقتی ۷ ساله بود با فیلم پاتال و آرزو‌های کوچک به کارگردانی مسعود کرامتی بازی در جلوی دوربین را تجربه کرد. دو سال بعد در فیلم مدرسه پیرمرد‌ها و شهر در دست بچه‌ها نیز حضور درخشانی داشت.

در سال ۱۳۷۶ وقتی ۱۵ ساله بود با سریال دنیای شیرین به کارگردانی بهروز بقایی جلوی دوربین رفت و در کنار رضا عطاران و رضا فیاضی به اوج شهرت رسید. در این سریال چهره هایی، چون سهیلا عزیزی، زهرا جواهری و اشکان اشتیاق نیز حضور داشتند.

سال ۱۳۶۸ تا ۷۹ به صورت مستمر در سینما، تلویزیون و تئاتر بازی می‌کردم، سال‌های پرکاری بود و رو به رشد بودم و بزرگتر می‌شدم. کارم با حرفه بازیگری عجیبن شده بود و با همه سختی‌هایی که داشت قسمتی از زندگی ام شده بود.

مهاجرت ۸ ساله از ایران

در ۱۸ سالگی کم کار شدم، در دوران بی کاری به سراغ ادامه تحصیل در خارج از کشور رفتم تا بتوانم با فرم و دانش جدید فعالیت جدیدی را در عرصه بازیگری آغاز کنم.

قصه مهاجرت من از معدل پایین شروع شد، میخواستم وارد هنرستان صدا و سیما شوم که متاسفانه من را قبول نکردند و شرایط کنکور آن روز‌ها بسیار سخت بود.

به همین خاطر از کشور خارج شدم و در یک دانشگاه خوب در مقطع کارشناسی زبان انگلیسی خواندم و بعد از آن راهی کشور دیگری شدم و مدیریت اجرایی خواندم.

مهاجرت

وقتی برگشتم احساس کردم چقدر از کارم عقب مانده ام؛ بنابراین دوباره از اول پله ساختم و حدود ۱۰ سال قدم به قدم دوباره گام برداشتم. از سن پایین از ۶، ۷ سالگی هرجا می‌رفتم یکی لپم را می‌کشید، یکی موهایم را می‌کشید و این ابراز علاقه‌ها با من بزرگ‌تر شد.

۱۷ سالم که شد دیگر کسی لپم را نمی‌کشید، ولی امضا و عکس می‌گرفتند، اگر راستش را بخواهید واقعا خسته ام کرد در مدرسه هم خیلی روز‌های خوبی نداشتم. البته عملا مدرسه نمی‌رفتم، هماهنگ شده بود و من فقط می‌رفتم و امتحان می‌دادم.

اما یک روز من را بالا بردند و جلوی ۵۰۰-۴۰۰ تا بچه گفتند این سوپراستار است فیلم بازی می‌کند همه هم دوستش دارند، ولی معدلش ۱۲ است! خیلی شرایط بدی بود.

بازگشت با خانه امن

از سال ۱۳۹۵ با سریال خانگی عالیجناب دوباره به عرصه حرفه‌ای بازگشت، سپس سال ۹۶ فیلم خجالت نکش و سال ۱۳۹۷ با فیلم آپاچی روی پرده سینما رفت. علیرضا رئیسی پاییز ۹۹ هم با سریال خانه امن در نقش (بغاض) یک تروریست داعشی به شدت درخشید.

پذیرش ایفای نقش یک داعشی سخت نبود بلکه ایفای نقش داعشی با لهجه آلمانی سخت است البته با کمک آقای معظمی و عوامل توانستم نقش را بازی کنم. نقشم منفی بود و برای من که شخصیت مثبتی دارم، چالش سختی را رقم زد.

خاطره اولین دستمزد

در ۷ سالگی برای اولین فیلم که ۳ ماه تابستان حداقل روزی ۱۰ ساعت سرکار بودم یک دوربین عکاسی، یک اسکیت پلاستیکی با یک ماشین کنترلی دستمزد گرفتم. آن موقع اصلا رسم نبود که در سینما به بچه‌ها دستمزد بدهند، من جزو کسانی بودم که بحث دستمزد برای بچه‌ها را خودم راه انداختم.

برای فیلم دوم که سراغم آمدند گفتم من دستمزد می‌خواهم به خاطر اسباب بازی بازی نمی‌کنم! چون من هم دارم مثل بقیه کار می‌کنم … سال ۶۸ برای مدرسه پیرمرد‌ها ۵۰ هزار تومان دستمزد گرفتم! یادم است که همان موقع همه دوستانم را به خوردن بستنی دعوت کردم.