«کت چرمی» قصه مهمانی شیطانی

به گزارش مجله خبری نگار، فیلمی از حسن میرزامحمدی که در جشنواره سال قبل برای ۱۱ سیمرغ نامزد شد، اما فقط یک سیمرغ را کسب کرد. با معرفی این فیلم همراه ما باشید.

مددکاری که به دل خطر زد

فیلم داستان یک مددکار اجتماعی به نام عیسی فرهمند با بازی جواد عزتی است که حین بازرسی از یک مرکز نگهداری از دختران خیابانی متوجه یک موضوعات عجیبی بین دختران می‌شود. او تصور می‌کند فردی با نفوذ که پشتیبان مالی چند مرکز نگهداری از این دختران است با سوءاستفاده از آن‌ها درصدد ترانزیت مواد به کشور‌های دیگر برای مهمانی به نام «کت چرمی» است. فرهمند که دختر نوجوانش را از دست داده و روی سرنوشت دخترانی همسن و سال دختر خودش حساس است، به رغم مخالفت مسئول محافظه کارش، به دنبال پیدا کردن مدرک برای اثبات ادعایش به دل خطر می‌زند و مقابل گروهی خطرناک می‌ایستد. در این بین با دختر نوجوانی آشنا می‌شود که شاهد برای «کت چرمی» است. این موضوع فرهمند را درگیر چالش‌های بزرگی می‌کند.

برگ برنده: بازی سارا حاتمی

فیلم در جشنواره فجر سال قبل برای ۱۱ بخش نامزد سیمرغ شد که فقط سیمرغ بهترین نقش مکمل زن را توسط سارا حاتمی بازیگر نوجوانی که او را پیشتر در فصل اول «زخم کاری» دیده بودیم دریافت کرد. سوای این موضوع، فیلم به رغم پرداختن به سوژه‌ای به ظاهر ملتهب و حساس و حضور عوامل شناخته شده‌ای مثل تیم بازیگران شامل جواد عزتی، صابر ابر، رویا تیموریان، عباس جمشیدی، ستاره پسیانی و... نتوانست توجه منتقدان و مخاطبان را جلب کند.

نقاط ضعف و قوت فیلم

فیلم درامی ساده است که موضوعات مختلفی مثل اعتیاد، قاچاق دختران جوان و ... را مطرح می‌کند، اما در هیچ کدام عمیق نمی‌شود و زاویه تازه‌ای به سمت هیچ کدام باز نمی‌کند. با این حال ریتم خوبی دارد و کمابیش از تب و تاب نمی‌افتد. از آن فیلم‌های اجتماعی هم نیست که خیلی تلخ باشد و مخاطب را با حجمی از ناامیدی تنها بگذارد. اما شاید یکی از غیرمنتظره‌ترین نقاط ضعفش بازی‌های فیلم باشد. غیر از سارا حاتمی و ستاره پسیانی که در ایفای نقش و هویت دادن به کاراکتری که بازی کردند موفق بودند بازیگران نام آشنای فیلم موفق نبودند. جواد عزتی بازی معمولی دارد که چیزی به کارنامه او اضافه نمی‌کند. اما در این بین شخصیت پردازی، گریم و حتی اجرای نقش صابر ابر بسیار ضعیف و غیرقابل باور است. با این اوصاف فیلم می‌تواند توجه جامعه را به سمت برخی از معضلات اجتماعی جلب کند و مخاطب را همراه کند، اما اثری ویژه نیست که حرف‌های تازه‌ای داشته باشد.