تاثیرات وسایل صوتی بر سلامت

به گزارش مجله خبری نگار، دکتر محمدرضا شریفیان شریفیان ضمن تاکید بر این نکته که تفاوت ماهیتی بین استفاده از هدفون و هندزفری وجود ندارد، افزود: معمولا آسیبی که به گوش می‌رسد، بسته به نوع آن وسیله نیست بلکه متأثر از مدت و شدت صدایی است که شنونده از آن استفاده می‌کند.

وی افزود: معمولا شدت صدایی که ما روزمره با آن سرو کار داریم بین ۴۰ تا ۶۰ دسی بل، شدت صوت است و در صورتی که قدرت صدا بالا باشد و به ۷۰ یا ۸۰ دسی بل برسد، باعث آسیب به حلزون شنوایی و سلول‌های مویی ظریف شنوایی، عصب شنوایی و نیز افت شنوایی می‌شود که برگشت ناپذیر بوده و قابل ترمیم نخواهد بود و لذا فرد دچار کم شنوایی در فرکانس‌های مختلف شده که در نهایت ممکن است مجبور به استفاده از سمعک شود، بر همین اساس استفاده از وسایل صوتی با صوت بالا باید محدود شود.

دکتر شریفیان خاطر نشان کرد: موسیقی و سایر اصوات در صورتی که با صدای عادی شنیده شود، مشکلی نخواهد داشت، اما گاهی افراد برای لذت بیشتر از شنیدن موسیقی صدای آن را زیاد می‌کنند، که بر حسب عادت رخ می‌دهد و در گذر زمان باعث آسیب و افت شنوایی می‌شود.

دانشیار گروه گوش، حلقی و بینی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به ابزار‌های روز دنیا جهت سنجش شنوایی افراد و رفع نواقص ناشی از آن گفت: سیستم‌های تست شنوایی و تعادلی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد و مراکز خصوصی وجود دارندکه با ارجاع بیماران به این مراکز می‌توان، ارزیابی‌های دقیقی از سیستم تعادلی فرد انجام داد.

وی تصریح کرد: در حال حاضر تست‌های اسکرنینگ یا تست‌های شنوایی سنجی عمومی که در زایشگاه‌ها وجود دارد، در بدو تولد برای نوزاد انجام می‌شود، چرا که در یک درصد موارد، نوزاد ممکن است با نواقص شنوایی متولد شود، لذا این نواقص در ارزیابی اولیه قابل تشخیص بوده و اقدامات درمانی سریع انجام می‌شوند. همچنین تست‌های غربال گری که در مدارس و پیش دبستانی‌ها و نیز سنین ۵ سالگی انجام می‌شود بسیاری از نواقص شنوایی را تشخیص داده و کودکان برای درمان طبی، جراحی یا تجویز سمعک ارجاع داده می‌شوند.

متخصص گوش، حلق و بینی به تاثیرات اصوات محیطی در برخی مشاغل نیز اشاره کرد وگفت: درکارخانه‌ها افرادی که با محیط‌های پر سروصدا ارتباط دارند، مانند کارخانه‌های ریسندگی، تست‌های ادواری شنوایی برای کارگران، جهت پیشگیری از افت شنوایی ناشی از سرو صدا انجام می‌شود. سایر افراد نیز، در صورت ابتلا به کم شنوایی باید به متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه و سپس برای سنجش شنوایی، ارجاع داده شوند که با انجام تست‌های مربوطه و یافته‌های آن، اقدامات درمانی انجام شود.

وی اضافه کرد: در سالمندانی که دچار پیر گوشی شده و نیز با رخ دادن افت شنوایی درهمه ما بعد از سن ۴۰-۵۰ سالگی در سطوح کمتر یا بیشتر، در پیرگوشی‌های شدید وسیله کمک شنوایی سمعک توسط ادیولوژیست به بیمار تحویل داده می‌شود.