به گزارش مجله خبری نگار، امامرضا (ع) میفرمایند: «.. کسی که مرا با شناخت حقّم زیارت کند، خداوند گناه گذشته و آیندهاش را میآمرزد (ابن قولویه، ج ۱۰۲، ص ۳۸)». روزهای پیش رو بیش از هر زمان دیگری دلهای محبان اهلبیت (ع) در سرتاسر جهان متوجه مشهد و مضجع شریف علیبنموسیالرضا (ع) است. همگان طالب حضور در قطعهای از بهشت و زیارت انیسالنفوس هستند؛ زیارتی که از پیامبر اکرم (ص) تا اولیای خدا با قید معرفت و شناخت حق امامی که آرام جانهاست، توصیه کرده و ولایتپذیری و اطاعت امر را شرط قبولی و نتیجه آن بیان کردهاند. شناخت حق امام (ع) با ولایتپذیری و تسلیم در برابر اوامر و نواهی امامرضا (ع) اتفاق میافتد. انجام آنچه سبب رضایت حضرت رضا (ع) میشود در کنار ترک معاصی و عوامل نارضایتی ایشان، وظیفه محبان اعم از زائران و مجاوران است.
زیارت در لغت به معنای تمایل داشتن است و در ادبیات دینی هم به همین معنا تایید شده. وقتی که قصد زیارت اهلبیت (ع) را داریم، یعنی قلبا متمایل شدیم به حضور در کنار مزار ایشان و اراده ارتباط قلبی و روحی و جلب رحمت و مغفرت، سعادت و نیکبختی و قرار گرفتن در مسیر هدایت و بندگی. حضور در مشاهد شریفه و در حرم اهلبیت (ع) ما را از روزمرگی و دنیازدگی و وابستگی به مادیات دور میکند. همچنین گرد و غبار از روح و فطرت ما تکانده و چشم دل ما را به معنویات و حقایق دینی از وجود خدا تا قبر و قیامت روشن و رفتار و گفتار ما را اصلاح میکند. زیارت اهل بیت (ع) نیاز انسان خداجو است که ره گم نکند و با بهره از ثمرات معنوی آن، زندگی دنیایی خویش را متبرک کند. حالتی که بعد زیارت به انسان دست میدهد از سبکی روح و نشاط درونی گرفته تا آرامش روحی و روانی، در هیچ کجای این کره خاکی قابل درک نیست.
اما وقتی به زیارت مشرف میشویم، چه کنیم تا بهره و اثری با ماندگاری بیشتر ببریم؟ پاسخ، زیارت با حضور قلب و رعایت آداب است. آداب هم در کتب زیارات از غسل و آمادگی روحی پیش از تشرف گرفته تا حضور در محل زیارت و خروج از آن جا بیان شده است. زیارت اگر خانوادگی باشد جنبه آموزش به فرزندان هم دارد که از سوی پدر و مادر یا بزرگ تری که همراهی میکند، اتفاق میافتد و برکات و ثمرات بسیار دارد چراکه نظر لطف خداوند به جمع بیش از نگاه به یک فرد است. زیارت خانوادگی یا دسته جمعی سبب انس و الفت بین یکدیگر، خیرخواهی و محبت بیشتر بین اعضا میشود. خاطرهای مشترک از آن در ذهنها تا مدتها به استحکام روابط اجتماعی و خانوادگی قوت و تازگی میبخشد.
در توصیف زیارتی شایسته و بایسته باید از حضور قلب در حرم و درک این که امام شاهد و ناظر بر اعمال ماست، حفظ وقار و آرامش و کنترل چشم و زبان و فکر و حواس در محضر ایشان تا خواندن قرآن و دعا و نماز و درد دل با حضرت و بیان حاجات گرفته تا یادآوری الطاف خاندان کرم در گرهگشایی از زندگی نزدیکان و حتی دیگر مسلمین که ثمره آن انس با انیس النفوس و ارتباط قلبی قوی و مستحکم با ائمه و خداوند متعال است، گفت. در کنار آنها رعایت نکاتی همچون ترک غیبت و بدگویی پشت سر دیگران در این مکان و عدم اشتغال به مظاهر مادی و دنیایی، سرگرمی و بازی با تلفن همراه و نظیر آن که به غفلت از یاد خدا و دوری از معنویت میرسد، لازم است تا یک زیارت مفید و مورد قبول داشته باشیم.
منبع: خراسان