بخش بزرگی از حجم این دو سیاره خالیست!

به گزارش مجله خبری نگار، یافته‌های پیشین ستاره شناسان نشان می‌دهد؛ بسیاری از سیارک‌های کوچک مانند دیمورفوس، ریوگو و بننو در مقایسه با قمر‌ها یا سیارات دیگر چگالی بسیار کمی دارند. به نظر می‌رسد که این سیارک‌ها از توده‌های سست سنگ، دانه‌های کوچک و غبار تشکیل شده‌اند و به طور کلی جامد نیستند.

دانشمندان سیاره شناسی بر این باورند که سیارک‌های پوشیده شده از قلوه سنگ و صخره معمولا از ادغام مواد پس از نابودی سیارک‌های بزرگ‌تر تشکیل می‌شوند.

فضاپیمای ژاپنی Hayabusa۲ در سال ۲۰۱۸ از سیارک ریوگو بازدید کرده و تصاویر و اطلاعات به دست آمده از این سیارک نشان داد؛ حدود ۵۰ درصد حجم آن فضای خالی است! در همین حال، اندازه گیری‌های مبتنی بر ابزار‌های دقیق این کاوشگر نشان داده است که چگالی بننو فقط کمی بیشتر از چگالی آب است. به احتمال زیاد بننو دارای حفره‌های توخالی در داخل خود است که برخی از آن‌ها احتمالاً با آب پر شده است.

اطلاعات به دست آمده از کاوشگر OSIRIS-REx ناسا که نمونه‌ای از بننو را در سال ۲۰۲۰ جمع آوری کرد نیز نشان می‌داد اطلاعات کاوشگر ژاپنی درست بوده و اگر کاوشگر ناسا موتور‌های خود را به موقع و پیش از فرود روی بننو روشن نمی‌کرد، تقریباً به طور قطع در سطح باتلاق مانند بننو فرو می‌رفت.

در این میان تصاویر موجود نشان دهنده وجود میزان زیادی قلوه سنگ روی سطح این سیارک است و پرسش مهم این است که دلیل ظاهر عجیب بننو و وجود این قطعات سنگی روی سیارک فوق چیست و چرا این سیارک با ویژگی‌های عجیبش از هم نمی‌پاشد؟

در پاسخ به این پرسش باید اذعان داشت که درست مانند سایر اجرام آسمانی، گرانش توانسته است اجزای این سیارک‌ها را در کنار هم نگه دارد و تا زمانی که نیروی گریز از مرکز به دلیل چرخش سیاره وجود دارد، سیارک از هم نخواهد پاشید.

تحقیقات متعددی نشان داده است که برای بسیاری از سیارک ها، این نیرو‌های چسبنده و تمایل مواد به جذب یکدیگر حیاتی بوده و برای جلوگیری از واپاشی این سیارک‌ها مورد نیاز است. در واقع، نسبت نیرو‌های گرانشی به نیرو‌های گریز از مرکز در یک سیارک پر از قلوه سنگ نه تنها حداکثر اندازه تخته سنگ‌ها را در سطح آن تعیین می‌کند، بلکه حداقل جرمی را نیز تعیین می‌کند که سیارک می‌تواند در آن دست نخورده بماند.

بنابراین یک تخته سنگ روی سطح دیمورفوس به راحتی توسط گرانش در آنجا نگه داشته می‌شود، زیرا نیروی چرخش سیارک برای غلبه بر جاذبه و پرتاب آن به فضا کافی نیست.