به گزارش مجله خبری نگار، مشکلات جنسی (Sexual Dysfunctions) در هر دو جنسیت رایج هستند و اختلالات جنسی به عوامل متعددی از جمله عوامل فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی ایجاد میشود. یکی از مهمترین ارکان در زندگی زناشویی و روابط بین زوجین مسئله جنسی است که اهمیت بسیار زیادی پیاده کرده و بسیاری از طلاقها یا مشکلات خانوادهها ریشه در مسائل جنسی دارد. اگر مرد یا زن نتوانند پاسخ مناسبی به مشکلات جنسی ارائه کنند، قطعا تبعات منفی برای زندگی خود خواهند داشت که به صورت خیانت، کاهش روابط عاشقانه، سرد شدن و دوری کردن از همسر، کاهش اعتماد به نفس و نداشتن رضایت در زندگی و دیگر مسائل از این دست روبرو خواهند شد بنابراین باید انواع مشکلات جنسی و راههای درمان آن را بشناسید.
اختلال نعوظ، یکی از مشکلات شایع در روابط جنسی مردان است که عدم توانایی در داشتن یا حفظ یک ارتباط جنسی قابل ارضایی و میتواند باعث ناراحتی یا عدم رضایت شریک جنسی میشود. این اختلال ممکن است از نظر فیزیکی و روانی به وجود آید که باید توسط پزشک جنسی تشخیص داده شده و درمان گردد.
اختلال نعوظ عملکردی: در این نوع از اختلال نعوظ، عملکرد غیر عادی و نبودن نعوظ است و ممکن است به علت مشکلات فیزیکی مانند مشکل قلبی، کلیوی، عصبی، هورمونی، عدم تغذیه سالم و یا عوامل شیمیایی باشد.
اختلال نعوظ عضوی: به دلیل وجود مشکلات فیزیکی در اعضای جنسی مانند پیشزمینههای عفونی، انواع میکروب و زگیل، ترمیم سابقه صدمات و یا بیماریهای مرتبط با اعضای جنسی مانند پروستات، سیستم گردش خون و یا مشکلات عملکردی ارگانهای دیگر است.
اختلال نعوظ شدید ED : ED به عنوان شکلی از اختلال نعوظ عملکردی تعریف میشود که شخص اختیار کنترل نعوظ خود را ندارد یا به صورت کامل یک رابطه جنسی نمیتواند به پایان برساند. این نوع از اختلال نعوظ معمولا شدیدترین نوع آن است و شخص باید تحت نظر یک متخصص روابط جنسی و با استفاده از داروی درمان مشکلات جنسی قرار گیرد.
عوامل روانی: استرس، اضطراب، افسردگی، نگرانی و دیگر مشکلات روحی و روانی میتوانند باعث اختلال نعوظ شوند. تاثیر اعصاب و روان در فعالیت بدنی و دستگاه تناسلی یک عامل مهم میباشد که نارضایتی در سکس را ایجاد میکند.
عوامل فیزیکی: بیماریهای قلبی، عروقی، عصبی، هورمونی، عدم تغذیه سالم و یا درد مزمن میتوانند باعث اختلال نعوظ شوند.
عوامل مرتبط با مواد شیمیایی: مصرف مواد مخدر، داروهای ضد افسردگی، داروهای خواب آور، داروهای تنش زا، داروهای فشار خون و داروهای ضد التهاب میتوانند باعث اختلال نعوظ شوند.
عوامل مرتبط با سبک زندگی: سبک زندگی نامناسب، مصرف الکل، مصرف دخانیات، فعالیت بدنی کم یا زیاد و یا عدم داشتن سبک زندگی متعادل کاملا تاثیر مستقیم بر این اختلال خواهد داشت.
نعوظ یعنی افزایش جریان خون در آلت تناسلی مرد در صورتی که این اتفاق به روشهای مختلف اتفاق نیافتد، یکسری علائم دارد. علائم اختلال نعوظ (شق شدن) ممکن است برای هر فردی متفاوت باشد، اما علائم شایع شامل موارد زیر میشود:
* عدم توانایی در داشتن یا حفظ یک نعوظ مناسب برای ارضای خود و شریک جنسی
* ناتوانی در شق نگه داشتن آلت تناسلی در طول رابطه جنسی
* کاهش شدت نعوظ در طول رابطه جنسی
* کاهش شدت احساسات جنسی
* افزایش استرس و اضطراب درباره عملکرد جنسی
تشخیص اختلال نعوظ باید توسط متخصص روابط جنسی صورت گیرد. پزشک ممکن است برای تشخیص این اختلال از تستهایی مانند تست خون، تست هورمونی، تست امواج صوتی، تست عصبی و یا تستهای دیگر استفاده کند.
درمان اختلال نعوظ بستگی به علت و شدت آن دارد. برخی از روشهای درمانی عبارتند از:
* درمان عوامل روانی با استفاده از مشاوره روانی و یا درمان دارویی
* درمان عوامل فیزیکی با استفاده از داروهای مرتبط با بیماری، تغییر سبک زندگی و ورزش و یا درمان بواسطه عمل جراحی
* درمان با استفاده از داروهایی که به عنوان محرک نعوظ عمل میکنند، مانند داروهای PDE۵ inhibitors
* درمان با استفاده از دستگاههای کمکی برای نعوظ مانند پمپ هوا
اختلال زود انزالی یا PE، به معنی انزال زودرس قبل از رسیدن به اوج هیجانی (ارضا شدن) در طی رابطه جنسی است. بسیاری از عوامل به زودانزالی ختم میشود و ممکن است گذشته فعالیتهای جنسی شخص و عوامل بدنی باعث بروز چنین مشکلی شود. در برخی موارد شخص از نظر روانی و ذهنی برای سکس آماده نمیباشد و همین عامل باعث کاهش زمان ارضا شدن میگردد. به بررسی مشکلات و راههای درمان این اختلال میپردازیم:
اختلال زود انزالی اولیه: در صورتی که فرد قبل از شروع یا در ابتدای شروع رابطه جنسی دچار مشکلات انزال زودرسی شود، اختلال زود انزالی اولیه گفته میشود.
اختلال زود انزالی ثانویه: این نوع از اختلال زود انزالی به دلیل عواملی مانند بیماریهای زمینهای، عوامل روانی، مصرف داروها، و یا عدم تجربه قبلی و حساسیت ناشی از آنها به وجود آمده است.
عوامل روانی: استرس، اضطراب، افسردگی، نگرانی و دیگر مشکلات روانی میتوانند باعث اختلال زود انزالی شوند.
عوامل فیزیکی: بیماریهای جنسی، عصبی، هورمونی، ژنتیکی، عدم فعالیت بدنی مناسب، خودارضایی یا استمنا، عوامل مرتبط با سن و یا درد مزمن میتوانند باعث اختلال زود انزالی شوند.
عوامل مرتبط با داروها: مصرف داروهای روان گردان، داروهای جنسی غیرمتعارف، داروهای تاثیر گذار بر روی هورمونهای عصبی، داروهای خواب آور، داروهای کاهش فشار خون و… میتوانند باعث اختلال زود انزالی شوند.
درمان اختلال زود انزالی بستگی به علت و نوع این اختلال دارد. هر شخص برای درمان زودانزالی روشهای متناسب به مکانیزم جسمی خود را باید انتخاب کند و در صورت عدم آگاهی نسبت به این مسائل باید به مشاور جنسی مراجعه نماید. درمانهای مختلفی برای این اختلال وجود دارد که شامل روشهای روانشناختی، داروهای تجویز شده توسط پزشک، تمرینات تناسلی میشود.
روشهای روانشناختی: روشهای روانشناختی مانند روان درمانی، روانشناسی جنسی و تحلیل رفتاری.
داروهای تجویز شده توسط پزشک: داروهایی همچون داروهای SSRIs، داروهای دیگر و داروهای تأخیر انزال.
تمرینات تناسلی: تمرینات تناسلی مانند تمرینهای کگل، تمرینهای تنفسی و تمرینهای تأخیر انزال.
کم میلی جنسی یا HSDD، به معنی کاهش شدید و مداوم در میل جنسی و فعالیت سکسی است. سرد مزای جنسی هم برای مردان و هم برای زنان رخ میدهد و دلایل متعدد و کامل شخصی دارد. ممکن است هر کدام از زوجین در فرآیند یک رابطه جنسی در هر قسمت دچار این اختلال بشوند و عاملهای درونی و بیرونی بسیاری بر آن تاثیر میگذارد.
علل به وجود آمدن اختلال کم میلی یا بی میلی جنسی میتواند بسیار متفاوت باشد این عوامل میتواند از دلیلهای روانشناختی مثل مشکلات روابط زوجین، مصرف داروهای تحریک کننده، مشکلات پزشکی (مثل تیروئید پرکار یا کم کار) و فیزیولوژیکی تناسلی و جسمی شخص و حتی برخی رفتارهای مشکل زا در رابطه جنسی اشاره نمود.
داروهای خاصیتهای درمانی دارند، اما برهی از اوقات ممکن است باعث تاثیر مخرب بر روی دیگر رفتارهای انسان داشته باشد برخی داروها که ممکن است موجب کاهش میل جنسی در افراد شود، عبارتند از:
* داروهای ضد افسردگی
* داروهای ضد بارداری
* داروهای آنتی آندروژ
* داروهای ضد روانپریشی یا ضد تشنج و….
درمان کم میلی جنسی شامل روشهای روانشناسی و پزشکی است. با توجه به علت اصلی بروز مشکل، پزشک ممکن است یکی یا ترکیبی از روشهای زیر را توصیه کند:
۱. درمان روانشناختی: به کمک روشهای روانشناسی مانند درمان شناختی-رفتاری، روان درمانی، درمان خانواده و مشاوره، تلاش میشود تا عوامل روانی که باعث کاهش علاقه جنسی شدهاند، کنترل شوند.
۲. درمان هورمونی: در صورتی که کاهش علاقه جنسی ناشی از عوامل هورمونی مانند کمبود تستوسترون باشد، پزشک ممکن است به شما داروهای تنظیم کننده هورمون تجویز کند.
۳. درمان دارویی: در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد اضطراب و داروهای تنظیم کننده هورمون را به شما تجویز کند.
برای پیشگیری از کاهش میلی جنسی، هر دو زوجین باید به انجام فعالیتهای ورزشی، مراقبت از سلامت جسمی و روانی، بهبود بهداشت فردی، بهبود کیفیت رابطه جنسی، اطلاعات کافی درباره سکس و روابط جنسی و سلامت جنسی بپردازند و همچنین مراجعه به پزشک درمان میل جنسی در صورت بروز هرگونه علائم کم میلی جنسی میتواند مفید باشد.
نشانههای دردناک در نزدیکی جنسی یا دیسپارونیا، یکی از مشکلات جنسی مردان و زنان است که باعث عدم رضایت جنسی و اختلال در رابطه جنسی میشود. این مشکل میتواند به علت عوامل روانی و یا فیزیکی ایجاد شود. در ادامه، به برخی از نشانههای دردناک در نزدیکی جنسی اشاره خواهیم کرد.
۱- درد و ناراحتی در منطقه تناسلی: درد و ناراحتی در منطقه تناسلی، یکی از شایعترین نشانههای دیسپارونیا است. این درد میتواند در موقع تماس جنسی و یا پس از آن به وجود بیاید و ممکن است به صورت حاد یا مزمن باشد.
۲- سوزش و خارش: سوزش و خارش در منطقه تناسلی نیز یکی از نشانههای دیسپارونیاست. این نشانه میتواند به علت التهاب، عفونت و یا پوستی ریزشی در منطقه تناسلی ایجاد شود.
۳- احساس تنگی و فشار در منطقه تناسلی: فشار بیش از حد بر روی دستگاه تناسلی یا عدم تناسب دستگاههای تناسلی دو طرف میتواند باعث بروز چنین مشکلی شود. این حساسیت معمولا در موقع تماس جنسی و یا پس از آن به وجود میآید.
۴- خونریزی: خونریزی در منطقه تناسلی بر اثر فشار مداوم یا بیش از حد تحمل یا عدم رعایت نکات روابط جنسی به طور مکرر اتفاق میافتد. در هنگام نزدیکی جنسی با شخص مورد نظر باید از ویژگیهای بدنی شخص روبرو اطلاعات کاملی داشته باشید. این نشانه ممکن است به علت ترشحات بیش از حد، التهاب و یا آسیب به بافتهای داخلی منطقه تناسلی ایجاد شود.
۵- احساس خستگی و کاهش انرژی: دیسپارونیا میتواند باعث کاهش انرژی و احساس خستگی در زنان و مردان شود. این نشانه معمولا با تجربه درد و ناراحتی در منطقه تناسلی همراه است.
اختلال هیجان جنسی در زنان (FSAD) یکی از مشکلات جنسی، به عدم توانایی در واکنش به تحریک جنسی و هیجان اشاره دارد و باعث کاهش علاقهمندی زنان به فعالیت جنسی میشود. این اختلال به علت ناامیدی از رابطه جنسی و یا مشکلات رابطه، بیماریهای تیروئید و یا عدم تعادل هورمونهای جنسی میباشد.
علائم اختلال هیجان جنسی در زنان:
–کاهش علاقه به فعالیت جنسی
–کاهش رضایت و میل جنسی
–عدم توانایی در دستیابی به هیجان جنسی
–درد در منطقه تناسلی
–خشکی در منطقه تناسلی
– احساس تنگی و فشار در منطقه تناسلی
– آسیبهای روانی مانند استرس، اضطراب و افسردگی
– عدم ارضای مناسب و درست در رابطه جنسی
– برطرف نشدن نیازها یا عواطف جنسی
– اختلال در ریتم و برنامه جنسی
درمان اختلال هیجان جنسی در زنان بستگی به علت آن دارد و تمامی ارتباطات با همسر و فعل و انفعالات کل زندگی میتواند این هیجانات را تحت تاثیر قرار دهد. به طور کلی، درمان این اختلال شامل مشاوره روانی، درمانی دارویی و یا درمانهای مربوط به عوامل فیزیکی و جسمی میباشد. مشاوره روانی و مشاوره جنسی ممکن است جهت بهبود روابط و ایجاد انگیزه برای برقراری ارتباط بپردازد و روشهای مشاورهای برای تقویت روابط جنسی و رفع علائم دیسفانکشن جنسی زنان را فراهم کند. همچنین، برخی داروهایی که برای درمان اختلال هیجان جنسی در زنان مورد استفاده قرار میگیرند، شامل داروهای هورمونی و داروهای ضد اضطراب میباشد.
این اختلال باعث عدم توانایی در دستیابی به ارگاسم کامل (آنورگاسمی) یا (اثر بخشی جنسی) در زنان میشود. بسیاری از خانمها به دلیل عدم برطرف شدن نیاز جنسی یا رسیدن به اوج لذت، سردمزاج میشوند و این موضوع حساس و بحث برانگیزی در رابطه جنسی تبدیل شده است
درمان آنورگاسمی در زنان باید به علت آن مورد توجه قرار گیرد. برای زنانی که با عوامل روانی مرتبط با آنورگاسمی مواجه هستند، مشاوره روانی و مشاوره جنسی میتواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند و روشهای مشاورهای برای تقویت روابط جنسی و رفع علائم آنورگاسمی زنان فراهم کند.
همچنین، برخی از داروهایی که برای درمان آنورگاسمی در زنان مورد استفاده قرار میگیرند، شامل داروهای هورمونی، ضد اضطراب و ضد افسردگی میباشد. این داروها به منظور تنظیم هورمونهای جنسی و کاهش عوارض روانی مرتبط با آنورگاسمی مصرف میشوند.
تمریناتی همچون تمرینات کمکی به تحریک و تقویت بدن و تمرینات کمکی به تقویت عضلات لگنی و عضلات مربوط به جنسیت نیز میتواند به کاهش علائم آنورگاسمی در زنان کمک کند. همچنین، تمرینات تنفسی و یوگا نیز میتواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند که ممکن است به تحسین جنسی در زنان کمک کند.
داروهای ضد اختلال نعوظ: مانند سیلدنافیل (Sildenafil)، تادالافیل (Tadalafil) و واردنافیل (Vardenafil) که به بهبود جریان خون به نیک در طول انتصاب کمک میکنند.
داروهای کنترل خروج منی: مانند داپوکستین (Dapoxetine) که به تاخیر در خروج منی کمک میکند.
هورمونهای جنسی: مانند ترکیبات استروژن-پروژسترون (Estrogen-Progesterone) برای درمان اختلال هیجان جنسی در زنان.
مشاوره و رواندرمانی: کمک به مرتفع کردن عوامل استرس، اضطراب و نگرانی مرتبط با عملکرد جنسی.
درمان شناختی- رفتاری (Cognitive-Behavioral Therapy – CBT): کمک به تغییر الگوهای فکری و رفتاری منفی مرتبط با فعالیتهای جنسی
درمانهای فیزیکی و تمرینهای ویژه
تمرینهای کگل (Kegel Exercises): تقویت عضلات کف لگن که به کنترل خروج منی در مردان و بهبود درد در نزدیکی جنسی در زنان کمک میکند.
تمرینهای آرامشبخش و تنفسی: کمک به کاهش استرس و اضطراب مرتبط با فعالیتهای جنسی.
ماساژ و فیزیوتراپی: کمک به رفع تنشهای عضلانی و بهبود عملکرد جنسی.
راههای پیشگیری و کنترل مشکلات جنسی
ایجاد رابطهای سالم و صادقانه با همسر: ارتباط باز و صادقانه در مورد احساسات و نیازهای جنسی به برقراری رابطهای سالم کمک میکند.
تغذیهای مناسب و متعادل: مصرف مواد غذایی حاوی ویتامینها و مواد معدنی میتواند به حفظ سلامت جنسی کمک کند.
فعالیت بدنی منظم: ورزشهای کم حجم و متوسط به بهبود عملکرد جنسی کمک میکنند.
کنترل استرس و اضطراب: مهارتهای مدیریت استرس میتوانند در کاهش مشکلات جنسی ناشی از عوامل روانی مؤثر باشند.
جلوگیری از مصرف دخانیات و الکل: سیگار و الکل میتوانند سبب ایجاد و تشدید مشکلات جنسی شوند.
در نهایت، در صورتی که با هر گونه مشکل جنسی مواجه هستید، از مراجعه به پزشک متخصص درماندگی نکنید. هرچه زودتر مشکل شناسایی و درمان شود، احتمال بهبودی و رفع مشکل بیشتر خواهد بود.