به گزارش مجله خبری نگار،بسیاری از شهرهای شلوغ در سکوت فرو رفتند، اغلب رستوران ها، مغازهها و مدارس بسته شده و تنها خدمات ضروری اجازه فعالیت داشتند. در همین زمان بود که مردم شاهد حیواناتی بودند که در مکانهای غیرعادی ظاهر میشوند.
در همین حال، دانشمندان فکر کردند آیا این رویداد میتواند فرصتی برای یادگیری چگونگی تأثیر انسان بر رفتار حیات وحش فراهم کند. این ابتکار شامل محققانی میشود که قبل از همه گیری جهانی کرونا روی حیوانات مطالعه کرده و از دستگاههای ثبت زیستی مانند برچسبهای جی پی اس برای ثبت حرکات حیوانات استفاده میکردند.
رابرت پچت (Robert Patchett) یکی از پژوهشگر این مطالعه از دانشگاه سنت اندروز گفت: ما علاقهمند بودیم بفهمیم که چگونه حرکات حیوانات ممکن است تغییر کند وقتی فعالیتهای انسانی محدود میشود. آیا حیوانات واقعاً رفتار خود را تغییر میدهند یا این که مردم زمان بیشتری برای توجه به حیوانات در این مکانهای ظاهراً غیر معمول داشتند؟
پچت توضیح میدهد: با گردآوری دادههای بیش از ۲۳۰۰ پستاندار ردیابی شده منفرد، از ۴۳ گونه از جمله فیل، زرافه، خرس، آهو و گربه، توانستیم ببینیم که چگونه رفتار و الگوهای حرکتی آنها در طول قرنطینه در سال ۲۰۲۰ در مقایسه با مدت مشابه یک سال تغییر کرده است.
ما دریافتیم: پستانداران در زمان قرنطینه ۳۶ درصد به جادهها نزدیکتر بودند و فاصله حرکت آنها در طول ۱۰ روز در مقایسه با مدت مشابه یک سال قبل، ۷۳ درصد بیشتر بود. ممکن است پستانداران به جادههایی با سطح ترافیک کمتر نزدیکتر شده باشند، در حالی که غیبت انسان در محیط ممکن است به آنها اجازه داده باشد مناطق جدیدی را کشف کنند.
به گفته پچت، نتایج ما در بین گونهها کاملاً متغیر بود که ممکن است نتیجه سیاستهای قرنطینه باشد که بین کشورها متفاوت است، اما میتواند به عوامل دیگری نیز مانند تفاوت بین گونهها در توانایی آنها برای تغییر رفتار، مرتبط باشد چراکه شاید برخی از گونهها در نحوه واکنش به تغییرات در فعالیتهای انسانی انعطاف پذیرتر باشند.
پچت میگوید: این یافتهها مهم است، زیرا به ما میگوید که حرکت انسان در محیط، علاوه بر تأثیرات محیط ساخته شده، مستقیماً بر حرکات و رفتار حیوانات تأثیر میگذارد. با این دانش میتوانیم به فکر راههای جدیدی برای تغییر رفتارمان باشیم که تأثیر مثبتی بر حیات وحش خواهد داشت. برای مثال، میتوانیم جریان ترافیک را در مناطقی که برای حرکت حیوانات مهم است تنظیم کنیم.
او در خاتمه اضافه میکند: البته حرکت انسان در طبیعت تنها یکی از تأثیرات بسیاری است که ما بر حیات وحش داریم. اما اطلاعات به دست آمده از این تحقیق این فرصت را به ما میدهد تا به رویکردهای جدیدی برای بهبود همزیستی انسان و حیات وحش فکر کنیم.
شرح کامل این مطالعه و نتایج آن در مجله Science منتشر شده است.