به گزارش مجله خبری نگار، نوروویروسها عامل اصلی گاستروانتریت یا مسمومیت غذایی هستند و به طور باورنکردنی مسری هستند. برای اکثر افراد این فقط به معنای چند روز عدم کارایی است، اما این ویروس معده به طور بالقوه میتواند منجر به عوارضی مانند بیماری کرون یا برای برخی افراد افزایش خطر مرگ شود.
سیوان دینگ (Siyuan Ding) پژوهشگر ارشد این مطالعه گفت: تقریباً همه در مقطعی به نورویروس مبتلا شده اند. شما برای غذا خوردن بیرون میروید و بعد دچار استفراغ و اسهال میشوید. شما بهبود خواهید یافت، اما این زمان سه روز یا بیشتر سخت خواهد بود. با این حال، این ویروس برای بچههایی در کشورهای در حال توسعه که به آب تمیز دسترسی ندارند، میتواند کشنده باشد.
دینگ توضیح میدهد: بخشی از مشکل این است که ما هیچ درمان خوبی برای نورویروسها نداریم. این امر به این دلیل است که نوروویروس انسانی حیوانات آزمایشگاهی معمولی را آلوده نمیکند، بنابراین تولید دارو از طریق روشهای مرسوم دشوار است. اما برای مطالعه جدید، محققان دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس راه حلی خلاقانه ارائه کردند.
روتاویروسها میکروبهای مشابه، اما نامرتبط هستند که باعث بیماریهای ناشی از غذا نیز میشوند و ما تقریباً ۲۰ سال است که توانسته ایم علیه آنها واکسن تولید کنیم؛ بنابراین تیم تحقیقاتی از روتاویروس به عنوان پایهای برای ساخت واکسن علیه نوروویروس استفاده کرد.
دانشمندان یک ژن کلیدی نوروویروس را در ژنوم یک روتاویروس بی ضرر وارد کردند، به طوری که دومی پروتئینهایی را تشکیل میدهد که سطح بیرونی نوروویروس را میسازد. سپس این واکسن زنده به ۱۱ موش بچه با سیستم ایمنی ضعیف تزریق شد.
در ادامه برای آزمایش عملکرد واکسن، محققان پس از چهار، شش و هشت هفته از هر موش نمونههای خون و مدفوع گرفتند و پس از آن در هفته نهم، نمونههای بیشتری را در هفتههای نهم و نمونههای بیشتری در هفته دهم برداشتند.
مطمئناً، تیم پاسخهای آنتی بادی قوی علیه نوروویروس و روتاویروس را در روده همه موشها و خون ۹ مورد از ۱۱ موش شناسایی کردند. سپس، آنتیبادیها گرفته شد و در رودههای کوچک انسان که در ظروف آزمایشگاهی رشد کرده بودند، برای خنثی کردن هر دو ویروس در آنجا استفاده شد.
البته، هنوز کارهای زیادی باقی مانده است تا بتوان از آن در انسان استفاده کرد، اما این یک پیشرفت جالب است. این تیم میگوید که این تکنیک استفاده از یک ویروس مشابه به عنوان پایه میتواند منجر به درمانهای جدیدی برای بیماریهای دیگری شود که تولید دارو برای آنها سخت است.
دینگ در پایان میگوید: بسیاری از پاتوژنهای رودهای وجود دارد که ما درمان یا واکسن خوبی برای آنها نداریم. در اصل، ما میتوانیم یک ژن از هر ارگانیسمی که دستگاه روده را آلوده میکند، در واکسن روتاویروس قرار دهیم تا یک واکسن دو ظرفیتی ایجاد کنیم.